Zeren miseriazko lekhü huntan hanitx gaitz jiten beitira; zuñek ardüra errebelatzen, tristetzen, eta ülhüntzen benaie: ardüra ene ezpiritia arranküran, barreiarzünian, eta bereganat thiratzen dielarik, nahaspillan etxekiten beiteitade; eta hori dela kausa, zureganat ezin hüllantzen nüzü, trebükü gabe, ez-etare gozatzen, besarka maithagarri zelüko ekhoiliarrer thaik gabe emaiten dütüzünentzat.

       Ene hasperenak, eta ene lürren gañeko hañbeste gisatako eskerniuak athoi hunki zitzala.

 

       4. O Jesüs, gloria eternalaren argi ederra, arima heben desterratürik daguenaren konsoliua, zü beithan diagozü ene ahua, botzik gabe, eta ene ixilik egoitia mintzatzen zaizü.

       Nuiz artio berantzen dü ene Jinkuak eneganat jitia.

       Biaigü bere praubeñu huneganat, eta alagera beza, heda beza bere eskia, eta solta miserable haur bere hersidüra orotarik.

       Ziauri, ziauri, zeren zü gabe ezpeita, ez egün, ez oren maithagarririk, zeren zü beitzira ene alagrantzia, eta zü gabe hüts beita ene mahaña.

       Miserable nüzü, eta presuntegi batetan beininz bezala bürdüñaz kargatürik: zure presentziaren argiaz konsola nazazün artio, eta zure begitharte maithagarria erakusten deitazülarik, libertatia eman dizadazün artio.

 

       5. Bestek zure plazan txerkha bitze plazer dütien gaizak oro: bena eni deus bestek eztitazü egiten, ez eginen plazerik, zük baizik, ene Jinkua, ene esperantxa, eta salbamentü eternala.

       Enüzü ixilik egonen, ez-etare othoitzetik baratüren, zure grazia ützül dakidan, eta zü bihotzian mintza zakiztadan artio.

       Haur nüzüla ni, haur nüzüla zure khantian, deithü naizülakoz zure nigarrek, eta zure arimaren desirak, zure ümilitatiak eta bihotzeko dolümenak ützül erazi, eta jin erazi nizie zureganat.

 

       6. Eta erran dizüt: deithü zütüt, Jauna, eta zützaz gogatzia desiratü dizüt, naguelarik prest zure amurekatik, beste gaiza ororen hürrün apartatzera.

       Ezi zük lehenik iratzarri naizü, zihauren txerkha erazitzeko.

       Zirela arren benedikatü, Jauna, zeren huntarzün haur, zure zerbütxariaren ükhen düzün, zure miserikordiaren, hanitxtarzünaren araur.

       Zer dü haboro, zure aitzinian, erraitekorik zure zerbütxariak, baizik ere han untsa ümilia dadin, bethi orhitzen delarik bere inikitatiaz eta ezdeustarzünaz.

       Ezi eztüzü zü üdüririk, zelian, eta lürrian egin dütüzün gaiza miragarri orotan.

       Ezinago hun dütüzü zure obrak, jüjamentiak egiati, eta gaizak oro zure probidenziaz dütüzü gobernatü.

       Biz arren zuretako laidorio eta gloria, o aitaren zühürtarzüna; laida, eta benedika zitzela ene ahuak, ene arimak, eta kreatüra orok alkharreki.

 

 

XXII. KAPITÜLIA

 

Jinkuaren hanitx gisatako hunki eginen orhitmentxaz.

 

       1. Idezazü, Jauna, ene bihotza zure legian, eta erakuts izadazü, zure manietan ebilten.

       Emadazü zure boronthatiaren ezagützia, eta orhit erazitzadazü, aphalmentü, eta ezagütze handi bateki, nuiz beste ororeki, nahasteka nuiz nihauri berheziki egin deiztadazün huntarzünak, amurekatik gero behar diren eskerrak eman ditzazüdan.

       Bena bazikit, eta aithortzen dit, eztirodala, mendren mendrenaren ere, behar den eskerrik eman.

       Hunki egin deiztazünak oro beno txipiago nüzü, eta untsa  so egiten düdanian zure handitarzünari, hartan berian ene ezpiritia galtzen düzü.

 

       2. Ariman, eta khorpitzian dütügün gaizak oro, kanpotik, edo barnetik, natüralki, edo zelütik gozatzen dütügünak oro, zure hunki eginak dütüzü, eta hek erakusten dizie, zü hunki egile, saintü, eta hun zirela, eta zureganik dütügüla hunak oro.

       Eta zunbat ere batak haboro, bestiak aphürrago ükhen beitü, hargatik oro zuriak dütüzü, eta zü gabe, ezin ihurk ükheiten ahal dizü mendren mendrena.

       Haboruago ükhen diana, eztitezü bere mereximentiaz glorifika, ez besten gañetik jar, ez-etare gütiago dianari trüfarik egin: zeren bere büriari aphürrenik emaiten diana, eta eskerretan ümilenik, eta debotenik dena beita, hobena eta handiena.

       Eta bere büria bestiak oro beno xarrago, eta mereximentü gabiago etxekiten diana beita, propiena, huntarzün handiagorik jardietseko.

 

       3. Hargatik gütiago ükhen dianak eztü behar tsistetü, ez khexatü, ez haboro dianari inbidiarik ekharri; bena zuri lehenago so egin, eta zure huntarzüna ezinago haboro laidatü, zeren hañ largoki, hañ dohañ, eta hañ gogo hunez, ihuren berhezkeriarik gabe, zure graziak emaiten dütüzün.

       Oro zureganik dütüzü, eta hartakoz orotan laidatü izan behar düzü.

       Badakizü zer konbeni den, bat bederari eman izan dakion: eta eztüzü guri eman, zerentako batak aphürrago, bestiak haboruago ükhen dian jüjatzia; bena bai zuri, zük izartürik beitütüzü bat bederaren mereximentiak.

 

       4. Hartakoz, ene Jinko jauna, hunki-egin handi bat bezala etxekiten dizüt, ez ükheitia gaiza, kanpotik, eta gizonen sendimentiaren araur, laidorio eta gloria eman eraziten dienetarik; gisa batez nun, bat bederak bere büriaren, ezgütü unduan, ezpeitü solamentz behar phezütü, tristetü, eta deskorajatü; bena bai lehenago konsolatü, eta alageratü hanitx, zeren zük, ene Jinkua, zure adixkidetako, eta mixkanditako haitatü beitütüzü praubiak, eta ümilak, eta mündü huntzaz mesperetxatü direnak.

       Jakile dütüzü zure Apostoiak berak, zuñ mündü orotako gehien ezarri beitütüzü.

       Bizi izan dütüzü mündian, plañürik gabe, ümil eta sinple zirelarik, maleziarik, eta finaziarik batere gabe, gisa batez nun, zure izenetan goitzarren soferitziaz alageratzen beitziren, besarkatzen zütielarik gozo handireki mündiak hügien zütian gaizak.

       5.Deusek ere arren eztizü hañ alageratü behar zü maite zütiana, eta zure hunki eginen ezagütziala, nula zure boronthatiaren hartan konplitü izatiak, zure eternitateko plazer hunaren araur.

       Hañbestetara drano horrez kontent, eta konsolatü izan behar dü, nun, hañ gogo hunez txipienik izan nahi beita, nula beste batek handienik izatia desira beiliro.

       Hañ kontent eta bakezko, lekhürik aphalenian, nula gorenian, eta hañbeste plazer hartü behar dü, aphür, eta mesperetxatü izatiaz, eta famarik ez ükheitiaz; nula bestek beitie mündian uhuratü, eta handitako igaraitiaz.

       Ezi zure boronthatiak, eta zure uhuriaren amuriuak besten ororen gañetik izan behar dizie, eta haboro konsolazione, eta plazer eman behar diezü, eziez huntarzün jadanik ükhen, edo gero ükhen behar dütianek orok.

 

 

XXIII. KAPITÜLIA

 

Bake handi bat erakharten dien laur gaizak.

 

       1. Ene semia, orai erakutsiren deizüt, bakiaren, eta egiazko libertatiaren, bidia.

       Egizü, Jauna, erran düzün bezala, zeren horren entzütiak, plazer eginen beiteit.

       Iseia zite, ene semia, besteren lehenago, eziez zihauren boronthatiaren egitera.

       Haita ezazü bethi aphürrago, eziez haboruago ükheitia.

       Txerkha ezazü bethi, lekhürik aphalena, eta besten pian izatia.

       Desira, eta othoi egizü bethi, Jinkuaren boronthatia zütan osoki egin izan dadin.

       Hola datian gizona sarthüren da bakian, eta phausian.

 

       2. Jauna, zure elhesta llabür hunek badizü bere beithan untsatarzün hanitx.

       Erraiteko txipi düzü, enthelegüz aldiz handi, eta ekhoitzpenez aberats.

       Ezi leialki begira ahal balin baneza, nahaspillak elikezü behar nitan, hañ ehiki sorthü.

       Ezi ene büria bake gabe, edo phezütürik senditzen düdan ordü oroz, edireiten dizüt, zük erakutsi gaizetarik hürrüntü nizala.

       Bena zük photeriak oro beitütüzü, eta arimaren, profeitia bethi maite beitüzü, emenda ezazü nitan zure grazia; amurekatik zure erranak konpli, eta ene salbamentia egin ahal dezadan.

 

       3. Etzitiala, ene Jinko Jauna, niganik hürrünt, ene Jinkua, sokhorri emaiteko so bat egidazü, ene kuntre xütitü direnen gañen hanitx phensamentü suerte, eta ene arima dolorez bethatzen dien lotseri handiak.

       Nula hetarik igarenen niz, minik hartü gabe? nula akazatüren dütüt?

       Ni, dio Jaunak, zure aitzinetik juanen nüzü: nik aphaltüren zitit lürreko banitusak: nik idekiren zitit presuntegiko borthak, eta segretien gaiza estaliak erakutsiren deitzüt.

       Egizü, Jauna, erraiten düzün bezala; eta zure aitzinetik, ene phensamentü gaixtuak oro ihesi juan ditiala.

       Ene esparantxa eta konsolazione bakhoitza düzü, zuri ene thürbürarzün orotan hersatzia, zütan konfidantxa hartzia, zure bihotzaren erditik othotzia, eta zure konsolazioniaren pazentziareki egürükitia.

 

       4. Argi nazazü ene Jesüs huna, barnetiko argiaren leñhüriaz, eta idoki itzazü ene bihotzaren egoñütik ülhüntarzünak oro.

       Bara itzadazü ene barreiarzünak, nahi bada hanitx diren, eta ezdeusetara erakhar itzazü eni bortxa egin nahi deitaden tentazoniak.

       Batalla zite azkarki enegatik, eta bortxa itzazü abere gaixtuak, erran nahi dit, desirkünte plazeretara enjogi direnak, amurekatik zure photeriak bakia, eman diazadan, eta zure laidoriua largoki erantzün dezadan zure khorte saintian, erran nahi beita zontzentzia xahü batetan.

       Emazü zure mania aizer, eta erauntsier, errazü itxasuari, phausa adi, eta aize beltzari, eztezala aizerik egin, eta izanen düzü phausü handi bat.

 

       5. Igorrazü zure egiaren argia, amurekatik lürra argi dezan, zeren ezpeiniz lür hüts, deusen hun ezten bat baizik, zük argi nezazün artio.

       Jaits erazi ezazü gañetik zure grazia, zelüko ihitzaz busta ezazü ene bihotza, ixur itzazü debozioniaren hurak, lür gañearen trenpatzeko, eta hari frütü ezin hoberik erakharteko.

       Goiti ezadazü ezpiritü, bekhatien pheziak, aphal erazi deitadan haur, eta ene desira oro zelüko gaizetan egon erazi zadazü; amurekatik zelüko izatiaren eztitarzüna gozatüz geroz, ahalke nadin lürreko gaizetzaz phensamentürik ükheitiaz.

       Altxa nazazü, eta solta kreatüra ororen ezin irañen dian konsolazionetik: zeren ezpeita gaiza kreatü izan denik batere, ene arima osoki phausa erazi, eta konsola diruanik.

       Jünta nazazü zuri, amuriuaren ezin soltatzen den oropiluaz: zü zihaur aski zirenen gañen, maite zütianaren, eta zü gabe, beste gaizek orok deusere balio eztienian.

 

 

XXIV. KAPITÜLIA

 

Eztela behar, sobera jakin-nahireki, besteren bizitzia txerkhatü.

 

       1. Etzitiala, ene semia, izan jakin behar hetarik, eztezazüla ükhen arranküra behar gaberik.

       Zer duazü, halako, edo hulako gaizan? zük eztüzü eni jarraikitia baizik.

       Ezi zer duazü, ala hura hulako, edo halako den, ala haur hola, edo hala goberna, eta mintza nadin?

       Bestetzaz ihardesteko beharrik eztüzü, bena zihauren khontiak behartüren zaitzü eman; zeren arren hen akhodiñetan sartzen zira?

       Haur nüzüla ni, ororen ezagütziala, eta ekhiaren pian egiten diren gaizen ororen ikhustia: bazikit, zer gisaz bat bedera den, eta zer dian bihotzian, zer nahi dian, eta zertara duen haren intenzionia.

       Orok arren eni eitzi behar dizie: zü aldiz begira zite bake hun batetan, eta eitzazü, büria akhodiñaz betherik diana, hetan nahi bezanbat egoitera.

       Eginen, edo erranen dütian gaizak oro, jitnen zitzozü beraurtan gaña; zeren ni ezin inganatzen beinai.

 

       2. Izen handi baten itzalaz, jente hanitxen adixkideguaz, eta gizonen maitetarzün berheziaz eztüzüla axolik.

       Ezi gaiza horiek bihotzeko barreiarzün, eta ülhütarzün handiak erakharten zitizie.

       Plazer harc nirozü zuri ene hitzen erraitez, eta gaiza estalien erakustez, untsa guaita bazeneza ene jitia, eta zure bihotzeko bortha ideki bazinizat.

       Izan zite gogua emaile, eta orazione erraile; eta gaiza orotan, zure büria ümilia ezazü.

 

 

XXV. KAPITÜLIA

 

Zertan daguen bihotzeko bake osua, eta egiazko arimaren profeitia.

 

       1. Ene semia, nik erran dit, bakia eizten deiziet, ene bakia emaiten deiziet: bena ez mündiak emaiten dian bezala.

       Orok bakia desiratzen die; bena orok egiazko bakiari so daudian gaizetzaz, eztie arranküra hartzen.

       Ene bakia dago, bihotzetik ezti, eta ünble direneki, zure bakia aldiz izanen düzü pazentzia handi batetan.

       Eni behatzen, eta ene botzari jarraikiten bazira, bake handi batez gozatüren ahal zira.

       Zer eginen düt arren?

       Gaiza orotan gogua emazü. Zer egiten, edo erraiten düzün, eta zure intenzionia oro eni nihauri plazer egitera erakharzü, eta nitzaz kanpo, eztezazüla deus desira, ez txerkha.

       Eztezazüla orano besteren erranez, edo eginez jüjamentü temeraririk egin, eta zuri fidatü ezteitzien egitekuetan etzitiala sar; eta hala etzira hanitx, ez ardüra nahasiren.

 

       2. Bena thürbürarzünik seküla ez senditzia, eta bihotzeko, edo khorpitzeko errustarzünik batere ez ükheitia, ezta mündü huntan ihurk ükheiten ahal dian gaiza bat, bena bai phausü eternalian.

       Eztüzüla arren uste, egiazko bakia ediren düzüla, phenarik batere senditzen eztüzülakoz; ez oro untsa duatzala ihur zure kuntre eztelakoz; ez-etare ezin hobeki zirela, gaizak oro zure gogara heltzen direlakoz.

       Eztezazüla orano sinhesterik har, zerbait handirik badüzüla, edo berheziki maithatia zirela, debozione, eta eztitarzün handi batetan zirelakoz; zeren eta gaiza horiek ezpeitie ezagüt erazitzen egiazko berthütiaren maithazalia, eta hetan ezpeitago gizonaren profeitia, eta huntarzüna.

 

       3. Zertan arren Jauna.

       Zure büriaren bihotz osoz Jinkuaren boronthatiari eskentzian, eta zure diren gaizen, badira txipi, badira handi badira oraiko, badira eternirateko, ez txerkatzian.

       Gisa batez nun khanbiamentürik batere gabe, hunak, eta gaitzak oro phezü beraurtan phezatzen dütüzülarik, eni eskerren emaiten bethiere egon zitian.

       Hañbeste indar, eta pazentzia esparantxan badüzü, nun barnetiko konsolazioniaren gal unduan, zure bihotza handiagorik soferitzera adela dezazün, eta zihauren büria hañ xahü etxekiten ezpadüzü, nun uste zünian hañ gaiza handirik etzünükiala behar soferitü.

       Bena ni, nik egiten dütüdan gaiza orotan, jüsto, eta saintü bezala laidatzen banaizü: ordian ebiliren zira, egiazko bakiaren bide xüxenian, eta esparantxa segür bat badükezü ikhusiren düzüla ene begithartia alagrantzian.

       Heltzen ahal balin bazira, zure büriaren osoki mesperetxaziala drano; jakin ezazü ezi ordian, zure hebeko izatiak ükheiten ahal dian bezañ bake oso batez, gozatüren zirela.

 

 

XXVI. KAPITÜLIA

 

Ezpiritü libertatiaz gozatzen denaren goratarzünaz, zuñ ihurk merexitzen beitü orazioniaz lehen, eziez irakurtziaz.

 

       1. Jauna, gizon osoki pherestü den baten lana düzü, ezpiritiaren bethi zelüko gaizetan estekatürik etxekitia, eta hanitx arranküraren artian, kasi arranküra gabe izatia: ez herabeztiaren gisala; bena ezpiritü libertatiaz gozatzen denaren berhezkeria batez; kreatürari bateri ere, behar ezten gogo batez, estekatü izan gabe.

 

       2. Süplikatzen zütüt, ene Jinko ezinago saintü zirena, mündü huntako arranküretarik begira nazazün, hetan sobera sar enadin; khorpitzaren behar hanitxetarik, plazerak abantalla har eztizadan; eta arimaren threbükü orotarik, tristeziek korajia gal erazi eztizaden.

       Etziozüt begira nezazün, gaiza mündüko banitatiaz, pasione handireki, txerkhatzen dütianetarik; benma solta dezazün zure zerbütxariaren arima, hiltziaren maradizioniaz, orori komün diren miserietarik, zuñek sorthatzen, eta gibeltzen beitie ezpiritiaren, nahi lükian ordü oroz, libertatian sar erazitzetik.

 

       3. O ene Jinkua, eztitarzün ezin erraiten zirena, kharats ediren erazi zadazü aragiaren konsolazionia oro, zuñek hürrüntzen beinai etarnitatekuen amuriotik, eta bereganat gaizki thiratzen, presenteko hun, plazer egiten dian, zunbait dela kausa.

       Enazan, o ene Jinkua, aragiak, ez odolak garhait; enazan mündiak, ez haren gloria llabürrak ingana; enazan debriak, ez haren finaziak eror erazi.

       Emadazü bühürtzeko indarra, soferitzeko pazentzia, iraiteko fermotarzüna.

       Emadazü, mündü huntako konsolazionen ororen plazan, zure ezpiritü ezinago ezti denaren berekadüra: eta aragiaren amuriuaren lekhian, jin erazi zadazü zure izen saintiaren amuriua.

 

       4. Ezpiritü debozioniaren suiaz betherik den beatentako, phezü handi bat dütüzü, jatia, edatia, beztitzia, eta gañerako khorpitzaren süstengatzeko behar diren gaizak.

       Emadazü grazia, holako beharrünetzaz ahülki eta doiak zerbütxatzekua, eta desirkünte handiegietzaz ez eskerniatü izatekua.

       Eztüzü ororen eiztia lege zeren natürak behar beitü süstengatü izan; bena zure lege saintiak eztizü unhesten behar beno haboro, eta haboruenik plazer egiten dienen txerkhatzia; ezi bestela aragia ezpiritiaren kunre altxa litezü.

       Akhodiña hoien artian, zure eskü saintiak, otho, gida, eta argi nazala; deus soberarik nitan izan eztadin.

 

 

XXVII. KAPITÜLIA

 

Gihauren amurio propiak ezinago gibeltzen gitiala, hntarzün ororen gañetik, denagatik.

 

       1. Ene semia, behar dütüzü oro eman, deusere zihaurtarik begiratü gabe; ororen ükheiteko.

       Jakin ezazü zihauren amurio propiak, haboro damü egiten deizüla, eziez beste mündüko gaizak batek ere.

       Amurio, eta enjogidüra düzünaren araur, haboro, edo aphürrago zuñ nahi beita gaizari estekatzen zira.

       Zure amuriua xahü balin bada, sinple eta untsa xedatürik; deusen ere eztüzü estekamentürik ükhenen.

       Eztezazüla desira, sori esten gaizaren ükheitia; eztüzüla nahi ükhen, zihaur zonhütsützen, edo barnetikp libertatia gal erazitzen ahal deizüna.

       Gaiza estranje bat düzü nulaz bihotz osoz etziren eni egoiten, desiratzen, edo ükheiten ahal dütüzün gaiza ororeki.

 

       2. Zeren tristezia bano batez zure osagarria mendretzen düzü, eta arranküra behar gabez eñhezen zira?

       Egon zite fermoki ene plazer hunari, eta eztüzü damürik batere soferitüren.

       Haur edo hura tüerkhatzen badüzü, hor edo heben izan nahi bazira, zure untsa izatiaren, edo plazer hunaren hobeki jardiesteko: etzira seküla phausian izanen, ez arranküra gabe; zeren gaiza orotan edireiten beita zerbait ments, eta lekhü orotan nurbait ihurk kuntre beitü.

 

       3. Eztizü arren zer nahi beita kanpotiko gaizaren akisitziak, edo doblatziak phausia emaiten; bena bai lehenago, haren mesperetxatziak, eta bihotzetik zaiñetara drano idokitziak.

       Eta horrek enthelegatü behar dü, ez solamentz dihariaren, edo aberatstarzünen akisitziaz; bena orano uhuriaren txerkhatziaz, eta laidorio banuaren desiratziaz, zuñ mündiareki igaraiten beitira.

       Lekhiak eztizü ihur azkartzen, ments denian ezpiritiaren debozionia; eta bake kanpotik txerkhatü harek, eztizü hanitx irañen, bihotzian fundamena phausatürik ezpadü; erran nahi beita nitan bermatzen ezpazira; egongüz khanbiatzen ahal zira, bena ez hobetzen.

       Ezi heltüren, eta hartüren düzün lehen okasionian, edirenen düzü, ihesi egin zeneion gaiza zerbait habororeki.

 

       4. Borthitz nazazü, ene Jinkua, ezpiritü saintiaren graziaz.

       Emadazü barnetiko debozioniaren untsa azkartzeko berthütia, eta ene bihotzaren zer nahi beita gaiza xar, edo preziusen desirkünte hanitx suertetakuetarik hüstekoa, eta arranküra bano, eta hersidüra orotarik libratzekua: her orori so egitia, gaiza igaraiten diren eli bati bezala, orhitzen nizalarik, nihaurk ere hekilan igaren behar düdala.

       Zeren deus iraipusik ezpeita ekhiaren pian, nun oro beitira banitate, eta ezpiritiaren aritarzün ala beita zühür gisa hortan gaizak ikhusten dütiana.

 

       5. Emadazü, Jauna, zelüko zühürtzia, ikhas dezadan zure, gaiza ororen gañetik, txerkhatzen, eta edireiten, zure, gaiza ororen gañetik, gozatzen, eta maithatzen, eta gañelatikuen diren bezala enthelegatzen, zure zühürtarzünaren xediaren araur.

       Emadazü grazia lusenkazaliari ezagützereki ihesi egitekua, eta ene kuntre duenaren pazentziareki unhestekua.

       Zeren haur beita zühürtze handia, hitzen aize orogatik ez zotütatzia, eta lausenkari gaixtuer beharriaren ez pherestatzia: ezi gisa hortan akabiren dü ihurk segürk bide hasia.

 

 

XXVIII. KAPITÜLIA

 

Mardalleren mihien kuntre.

 

       1. Ene semia, etzitiala khexa, nurbaitek zützaz sendimentü gaixtorik balin badü; eta zük gogo hunez entzüten eztütüzün gaizarik erraiten balin badü.

       Zük, zihaurtzaz sendimentü gaixtuagorik, ükhen behar düzü, eta sinhetsi, ihur ere eztela zü beno flakiagorik.

       Zihauren barnian paseiatzen bazira, eztüzü kasü handirik eginen, hegaltaz igaraiten diren elhetzaz.

       Jakite handi bat düzü, batzarre gaixtuetan ixilik egoitia, eta bihotzez eneganat ützültzia, eta gizonen jüdikamentiagatik, bere guntzetarik ez jalkitia.

 

       2. Eztaguela zure bakia gizonen mihietan, ezi ala untsa, ala gaizki mintza ditian, zü zirena zirateke nun da egiazko bakia, eta egiazko gloria? ezteia nitan?

       Nurk ere ezpeitü desiratzen gizoner plazer egitia, eta her desplazer egitiaren ezpeitü lotsarik, hura bake handi batez gozatüren da.

       Bihotzaren erreustarzünak, eta zentzien barreiarzünak oro jiten dira amurio gaixtorik, eta lotsa banotik.

 

 

XXIX. KAPITÜLIA

 

Nula, thürbürarzünaren jitiareki, Jinkuak othoitü, eta benedikatü izan behar dian.

 

       1. Biz, Jauna, zure izena thenpora orotan benedikatü; zeren nahi ükhen düzün, tentazione, eta thürbürarzün haur nitara jin ledin.

       Etzirozüt hari ihesirik egin; bena bortxatü nüzü, zuri hersatzera, amurekatik ajüta nezazün, eta hunetara ützül erazi dizadazün.

       Jauna, orai thürbürarzünian nüzü, eta ene bihotza eztiagozü untsa; zeren hanitx eskerniatzen beinai presenteko pasioniak.

       Eta orai, o ene aita maitia, zer erranen düt? hersidürek ustegabian hartü nizie, salba nazazü oraidanik.

       Bena thenore huntara jin izan nüzü, amurekatik zü glorifikatü izan zintian, eta ni zützaz libratia izan nendin, untsa ümiliatü izan unduan.

       Jauna, ükhezü ene libratzeko huntarzüna: ezi zer egin ahal dirot, miserable nizana: eta nurako niz, zü gabe?

       Emadazü, Jauna, aldi huntan ere pazentzia, ürgaitz nazazü, ene Jinkua, eta eztit lotsarik ükhenen, zunbat nahi beita kargatü izan nadin.

 

       2. Eta orai nik hoien artian zer erranen düt?

       Jauna, zure boronthatia konpli bedi: ezi nik thürbürarzünak eta kargak merexitü zitit.

       Behar zitit segürki soferitü, Jinkuak baletsa, pazentziareki lizan, irazarri haur igaren, eta thenpora hobe bat jin artio.

       Bena zure eskü photere oroz bethiak ahal zirozü, tentazione haur ere eneganik idoki, eta haren builta hert, osoki eror enadin; hala nula ardüra egin beiteitazü, ene Jinko maitia, miserikordiaz bethia.

       Eta khanbiamentü hori, enetako gaitz den bezañ ehei dükezü, zure beso photeretsiaren.

 

 

XXX. KAPITÜLIA

 

Jinkuaren sokhorriaren galthatziaz, eta graziaren arzara ükheiteko konfidantxaz.

 

       1. Ene semia, ni nüzü Jauna, thürbürarzünaren egünian, indar emailia.

       Untsa etzziratekianian, ziauri eneganat.

       Deusek ere eztizü zelüko konsolazionia hala threbükatzen, nula berantegi orazonialat üzültziak.

       Ezi ene othotzen, untsa gogua emaiten düzülarik, hasi beno lehen, txerkhatzen düzü hanitx konsolazione, eta kanpotiko gaizetan, zure plazerak hartzen dütüzü.

       Eta hori dela kausa gaizak oro  profeitü aphürretako dütüzü, gogua eman dezazün artio, ni nizala, nitan esparantxa hatzen dienen, soltazalia, eta eztela nitarik kanpo, ez sokhorri azkarrik, ez konseillü hunik, ez erremedio iraipusik.

       Bena orai, hats har unduan, irazarriaren gerotik, ene miserikordien argian sendo zite, zeren hüllan beiniz (dio Jaunak) amurekatik gaizak oro, ez solamentz osoki, bena orano bürütila gaintika arraberri ditzadan.

 

       2. Badeia deus enetako nekerik? edo, ala ninzate üdüri errailiari, eta ez egiliari?

       Nun da zure fedia? zaude fermoki, eta khanbiamentürik gabe.

       Izan zite pazient, eta korajus, eta bere thenorian jinen zaizü konsolazionia.

       Egürüki nezazü egürüki, jinen nüzü eta sendotüren zütüt.

       Tentazionia düzü, zü eskerniatzen zütiana, eta lotseri bano bat, zü izi erazitzen zütiana.

       Zer deus besterik irabazten düzü, gero jin behar dien gaizetzaz arranküra ükheitetik, baizik ere tristezia tristezian gañen: bere maleziaz aski dü egünak.

       Gaiza bano, eta gozo gabia da, gero jinen diren gaizetzaz nahasküra, edo alagrantzia hartzia; zeren ezpeitira heltü bada seküla jinen.

 

       3. Gizonari diagozü holako üdüripenetzaz inganatü izatia, eta ezpiritü txipi baten señalia da, etsaiaren gaizkialako atakarzüner, bere büriaren hañ arhinzki juaitera eiztia.

       Ezi harek eztizü axolik, ala egiazko, ala gezürrezko üdüripenetzaz ingana gitzan, ala presenteko gaizen amuriuaz, ala gero jinen direnen lotseriaz lürrialat egoitx gitzan.

       Eztadila arren zure bihotza nahas, ez-etare lotsa.

       Ükhezü nitan sinheste, eta ene miserikordian konfidantxa.

       Nuiz ere uste beitüzü eneganik hürrüntü zirela, ardüran zure hüllanenik nükezü.

       Nuiz ere uste beitüzü, oro kasi galdü dela; ordian dükezü irabazirik handienaren egiteko phüntia.

       Eztükezü oro galdü, gaiza zük ez nahi bezala jina gatik.

       Eztüzü behar, orai dütüzün sendimentien araur, zure jüjamentia ekharri, ez zunbait phenari, nuntik nahi beita jin dadin, zure ezpiritia estekatü, eta hura hartü; hantik jalkiteko esperantxa osoki galdü beiliz bezala.

 

       4. Eztüzüla uste osoki eitzia zirela, thenpora boxi baten, zenbait thürbürarzün igorri, edo desiratzen zünian gaiza idoki deizüdalakoz; ezi hola ihur igaraiten düzü zelietako erresomalat.

       Eta düda gabe haboro konbeni zaizü, eta ene beste zerbütxarier, phenez borogatiak izan ziteien, eziez oro zien nahiala bazüntie.

       Nik bazikitzüt phensamentü estaliak, ezagützen dit, hanitx konbeni dela zure salbamentiaren, zunbait ordüz gozo gabe eitzia izan zitian, beldürrez gaizen untsa juaitiak gora erazi zitzan, eta plazerak uste ükhen erazi dizazün, etzirena bazilera.

       Behin eman düdana idkiten ahal dit, eta arzara emaiten plazer dükedanian.

 

       5. Eman dükedanian enia dükezü, idoki dükedanian eztikezüt zuria hartü; zeren gaiza hun emanak, eta zelüko dohaiñak oro, eniak beitira.

       Eizten badeizüt jitera zunbait phena, edo zer nahi beia gaiza kuntre denik, etzitiala khexa, eta eztezazüla bihotza gal: nik berhala solajatzen ahal zütüt, eta zure phena alagrantziatara khanbia erazitzen.

       Halarik ere hola egiten deizüdanian, jüsto nüzü, eta peretxü handitako.

 

       6. Untsa zühür bazira, eta egian so egiten badüzü, gaitzez etzütie behar jagoiti triste erazi, hañ koraje aphürreki; bena lehenago alagera erazi, eta eskerren emaitera erakharri.

       Hobeki erraitera, uste behar zünüke, zure alagrantzia bakhoitza dela, zeren dolorez hunkitzen zütüdanian ezteizüdan pharkatzen.

       Erran nizün ene dizipülü maiter: ene aitak maite ükhen naian bezala: nik ere ziek maite zütiet: hargatik enitizün hurak igorrri mündüko alagrantzietara; bena bai debadio handietara, ez uhuretara, bena mesperetxietara, ez auherkeriala, bena triballiala, ez phausiala, bena pazentziareki batian hanitx huniren egitera orhit zite, ene semia hitz hoietzaz.

 

 

XXXI. KAPITÜLIA

 

Kreatüren ororen eiztiaz, kreazalia ediren ahal dadin amurekatik.

 

       1. Jauna, grazia handiago baten beharra untsa badit orano, heltü behar badüt, ihurk ez kreatürak batek ere, ezin destorbatzen ahal naian phüntiala.

       Ezi zerbaitek etxekiten naiano, enitezü libertatereki zureganat hegalta.

       Erraiten zianak; nurk emanen deitzat hegalak, etxeurzuari bezala, zureganat hegaltatzeko, eta zütan phausatzeko, desiratzen zian, libertatereki hegaltatzia.

       Begi sinple bat beno phausiagorik deus badeia? eta lürrian deus desiratzen ztiana beno libertate hobe batez gozatzen denik?

       Behar dizü arren ihurk, kreatürak oro beno gorago juan, bere büria osoki eitzi, eta, ezpiritia zelialat goititürik etxekiten dialarik, ikhusi, zük ororen kreazaliak kreatüreki deusere üdüririk eztüzüla.

       Eta ezpada ihur kreatüra orotarik soltatzen, etzaite libertatereki zelüko gaizer esteka.

       Hartakoz ezpiritüz zelialat so egile aphür edireiten da, zeren aphürrek beitakie, bere bürien osoki berhezten, kreatüra, eta gaiza galdü izan behar dien hoietarik.

 

       2. Hortara eztaite ihur hel, grazia handi, arima goiti, eta bera beno gorago juan erazi diroian baten moianz baizik.

       Eta gizona ezpiritüz goititzen, kreatüra orotarik soltatzen, eta Jinkuareki osoki jüntatzen ezpalin bada, harek dütianak, eta dakitzanak oro balio aphürretako dira.

       Huntarzün eternal müga gabiaz kanpo, zerbait handirik etxekiten diana, lüzaz bere txipitarzünian lürrareki josirik egonen da.

       Jinkua eztiren gaizak oro, ezdeus dira, eta ezdeusentako khuntatü behar die.

       Desbardintarzün handi bat da, Jinkuak argitzen dian gizon debot baten zühürtziaren, eta eliza-gizon jakitus, eta estudiuala ekharri den baten, jakitiaren artian.

       Gañetik Jinkuaren ixuritik jiten den jakite hura, hanitxez baliusago da, eziez gizonaren ezpiritiaz phenareki jardiesten diana.

 

       3. Hanitx badira, zelüko gaizen ezpiritüz ikhustia desiratzen beilükie; bena hartara heltzeko, behar diren gaizen egitera, eztira iseiatzen.

       Haboruenik hantik hürrüntzen gütian gaiza bat da, gure goguaren kanpotiko gaizetan, eta gure zentzietara erorten direnetan, ezartia, gihauren büriaren phena erazizte osuaz axolik ükhen gabe.

       Eztakit zer erran nahi den, zuñ ezpiritüz bulkatzen gütian, zer den gure deseña: üdüri da jente deboten igaraiten girela, eta haregatik hañbeste phena, eta arranküra hartzen dügü, gaiza xar igaraiten baizik eztiren eli batez; gihauren barnetikuetzaz aldiz, nekez eta bekhanki, gihaur beithan osoki sarthürik, orhitzen gira.

 

       4. Elas! gihaur beithan  aphür bat sar unduan, baguatza kanporat, gure obrak balantza degüt batetan phezatü gabe.

       Eztizügü goguarik emaiten, nun daudian aphaltürik gure desirak, ez-etare nigarrik egiten, gaizen ororen theyütürik ikhustez.

       Egiazki aragi orok theyütü ükhen zian bere bidia, hartakoz jarraikiten zen dilübio handiari.

       Gure barnetiko enjogidüra arren hanitx theyütü izan denen gañen, theyü dirateke bada eta ez hanitx jiten diren egitatiak, zuñek barnetiko indarraren gabezia erakhusten beitie.

       Bihotz xahütik jiten da bizitze hunaren frütia.

 

       5. Nurk zer, eta zunbat egin dian, ihurk galthatzen dü: bena zuñen berthüte handiak eragin deion jakiteko, eztü hañbeste arranküra.

       Xehe ihurk galthatzen dü, izan denez korajus, aberats, eder, jakintsü, edo izkiribazale, khantazale, tribaillari hun: bena aphürrek dioie, zuñen ezpiritüz praube den, zuñen pazient, eta ezti eta zuñen debot eta barnetiko den.

       Natürak gizonaren kanpotiko gaizer so egiten dü, grazia barnetikuetarat ützültzen da.

       Hura ardüra inganatzen da; hunek Jinkuatan dü bere esparantxa, inganatü ez izateko.

 

 

XXXII. KAPITÜLIA

 

Bere büriaren eiztiaz, eta desirkünte gaixto orotarik bilaiztiaz.

 

       1. Eztirokezü, ene semia, libertate erras hun den bat goza, zure büria osoki eizten ezpadüzü.

       Bürdüñak huñetan beilütie bezala dütüzü, bere büriez phakü, eta hen maithazale direnak, nahiküntez, eta berri ikhasi beharrez betherik daudianak, horrat hunat juailiak, zuñek beretako garratz eztiren gaizak txerkhatzen beitütia, eta ez Jesü Kristenak, heltüren ezten gaiza ardüra bere beithan ajargatzen, eta konpostatzen dielarik.

       Ezi Jinkuaganik jalkiten eztiren gaizak oro galdiak izanen dira.

       Orhit zite, hitz llabür ezinago konplitü den hunez; eitz itzazü oro, eta edirenen dütüzü oro, dereza ezazü inbeia, eta ükhenen düzü phausia.

       Egia hori ardüra ezpiritian erabil ezazü, eta konplitü dükezünian, enthelegatüren dütüzü gaizak oro.

 

       2. Jauna, eztüzü hori egün baten lana, ez haur txipien txosteta bat; bena hitz llabür hortan diagozü, fraiderik hobenen izaterik saintiena.

       Ene semia, saintien bidia zuñ den ezagüt unduan, eztüzü behar hantik gibeltü, ez-etare deskorajatü; bena lehenago behar düzü therritatü izan, gaizarik hobenen egitera, edo gütienetik desiratü zure hasperenetzaz, heganat hüllantzia.

       Nahi nikezü hala lizan zureki, eta heltü zinen zure büriaren ez maithazale izateko phüntiala, eta ene, eta nik aitatako eman deizüdanaren boronthatiari xahüki egon zintian: ordian ezinago ene  gogara zinanteke, eta zure bizitzia bakian, eta boztariuan igaren litezü.

       Badüzü orano hanitx gaiza eizteko, zuñ ezpadeiztatzü osoki emaiten, ezpeitüzü galthatzen düzüna jardietsiren.

       Konseillatzen zütüt, eros dizadazün ürrhe süz bethia, aberats zitian amurekatik, eran nahi beita zelüko zühützia, lürreko gaizak oro huñ petan ezarten dütiana.

       Eitzazü gibelialat lürreko zühürtzia; gizonen eta zihauren düzün balakü ororeki.

 

       3. Erran deizüt, erosi behar züntiala gaizarik xarrenak; preziatü eta balius, gizonen jüjementian, direnen plazan.

       Ezi üdüri düzü, egiazko zelüko zühürtzia erras xar, txipi, eta kasi ahatzerik dela: harek eztizü goratarzüna, ez lürrian handi izatia txerkhatzen: ala beitira hanitx, haren ahoz laidazaliak, bena hareganik hürrün dago hen bizitzia, hura da orotra ere, harri preziatü hanitxi gorderik daguena.

 

 

XXXIII. KAPITÜLIA

 

Gure bihotzaren khanbiakor izatiaz, eta Jinkuaren azken intenzione üken behar dügünaz.

 

       1. Ene semia, eztezazüla sinhets, orai züre beithan düzün desirküntia, sarri beste batetara khanbiatüren zaizü.

       Bizi zireno, nahi gaberik ere, erortoki izanen zira khanbiamentiari; gisa batez nun edirenen beitzütie, aldi batian alagera, bestian triste, orai bakian, gero nahaspillan; nuiz debot, nuiz debozionerik gabe, zunbait ordüz estudiuari emana, bestordian herabezti, orai phezü aurkhixe arhin.

       Bena zühürra, eta ezpiritüz untsa ikhasia gaiza khanbiakor horien ororen gañetik xüti dago, goguarik eman gabe, zer bere beithan senditzen dian, eta zuñ althetarik khanbiamentiaren aizia jiten den; bena haren ezpiritiaren intenzione osua dago nuntik zerbait profeitü idokiren dian, harek desiratzen dian azken phüntiala heltzeko.

       Ezi gisa hortan egonen ahal da bethi ohikua, deusetan okhertü gabe, bere intenzioniaren sua eneganat thaik gabe, hañbeste suertetako gaiza heltzen direnen artian, hedatzen dialarik.

 

       2. Gañeran, zunbatenaz, xahiago izanen beita intenzioniaren begia, hanbatenaz fermokiago irazarri hoien artian ihur ebiliren da.

       Bena hanitx gaizatan, intenzione xahiaren begia ülhüntzen da: ezi bertan ihurk so egiten dü, batzen zaion zunbait gaiza, eder, eta maithagarri zaioni.

       Ezi arraroki edireiten da bere txerkü propiaren beltzüratik osoki xahü denik.

       Hola nuizpait Judioak jin izan ziren Marta, eta Mariagana, ez solamentz Jesüsen amurekatik, bena orano Lazaroren ikhustiagatik.

       Xahatü behar dizü arren intenzioniaren begiak, amurekatik sinple, eta xüxen izan dadin, eta beste moianak oro beno haratago eneganat hedatü.

 

 

XXXIV. KAPITÜLIA

 

Maite dianaren gozoko dela Jinkua gaiza orotan, eta ororen gañetik.

 

       1. Haur dela, ene Jinkua, eta ene orua, zer nahi düt haboro, eta zer dirot dohatsiagorik desira?

       O hitz eztia eta gozatsia! bena Jinkua, eta ez mündia, eta mündian direnak, maite dütianarentako.

       Ene Jinkua, ene orua, enthelegatzen dianarentako aski da erranik; eta horrren ardüra arra erraitia hun, eta eder zaio maite dianari.

       Ezi zü hüllan zirelarik, oro maithagarri dütüzü: bena zü hürrün zirelarik, oro greugarri.

       Zük bihotza phausian ezarten düzü; zük bakia, eta alagrantzia emaiten dütüzü.

       Zük sendimentü hunak, gaiza orotan gañen, har erazitzen, dütüzü, eta zihaur orotan laida erazitzen: zü gabe deusek etzirozü lüzaz plazerik egin; bena deus maithagarririk, eta gozo hunetakorik izatekoz zure graziaren presentziaz, eta zure zühürtziaren gatzaz gazitü izan behar dizü.

 

       2. Zer eztü hun edirenen, zü bere gozoko zütianak?

       Eta zü gozatzen etzütianaren, zer izanen ahal da maithagarririk?

       Mündüko zühürrak, eta aragiaren gozuari jarraikiten direnak, zure zühürtzian galtzen dütüzü zeren han hanitx banitate, heben aldiz hiltze baizik ezpeita edireiten.

       Bena ageri düzü, egiazki zühür direla, zuri jarraikiten direnak, mündüko gaizak mesperetxatzen, eta erakhartzen dielarik: zeren banitatetik egialat, eta aragitik ezpiritialat igaraiten beitira.

       Hen gozoko düzü Jinkua, eta zer ere huntarzün kreatüretan edireiten beitie, oro bere kreazaliaren laidoriuetarat igaren erazitzen ditizie.

       Bena untsa, eta untsa hürrün da, krezaliaren gozokua, kreatürarenetik, eternitatekua, thenporarenetik, argi kreatü izan eztenarena, argi phiztü izan denarenetik.

 

       3. O argi bethi iraiten düzüna argi phiztiak beno gorago zirena, igorrazü zelütik, ene bihotzeko xokhuak oro ikhertzen ahal dütian iñhazia.

       Xaha, alagera, argi, eta phitz ezazü ene ezpiritia, bere photereki, alagrantziazko boztariuetan zureki estekatürik egoiteko.

       O nuiz jinen da oren dohatsü, eta desiragarri hura; amurekatik zure presentiaz asezia nazazün, eta ziren enetako oro orotan.

       Hura jin dakidan artio, eztüzü ene alagrantzia oso izanen.

       Orano (elas) nitan bizi düzü gizon zaharra, eztüzü osoki krüzifikatü izan, eztüzü erras hil.

       Orano ezpiritiaren kuntre, bazitizü desirkünte azkarrak, barnetik gerla egiten dizü, eta arimaren erresoma eztizü phausüz eizten.

 

       4. Bena zü itxasuaren photeriaren bürzagi beitzira, eta haren builtak ematzen beitütüzü, jalki zite, ajüta nezazü.

       Horrat hunat itzazü, gerla nahi dien jentiak, erhauts itzazü, zure indarraren photeriaz.

       Ager itzazü, othoi, zure miraküliak, erakutsazü zure besuaren indarra; zeren ezpeitüt beste esperantxarik, ez nurganat hersa, zureganat baizik, ene Jinko Jauna.

 

 

XXXV. KAPITÜLIA

 

Tentazioniaren kuntre segürantzarik, bizitze huntan.

 

       1. Ene semia, etzira seküla segür izanen mündü huntan; bena bizi zireno, zelüko armen beharra ükhenen düzü bethiere.

       Etsaien artian zaude, eta exker eta esküñ atakatzen zütie.

       Ezpazira arren pazentziaren armaz lekhü orotarik zerbütxatzen, etzira lüzaz egonen, zauririk hartü gabe.

       Besthalte; nitan zure bihotza, ihurat baztertü gabe, ezpadüzü ezarten, boronthate xahü bateki gaiza ororen ene amurekatik soferitzeko, eztirozü hen süyaren bizitarzüna süstenga, ez-etare hel ahal zelüko ekhoiliarren khoruala.

       Behar düzü arren korajuski, gaiza horien ororen artetik, igaren, eta indar azkar batez zure kuntre diren gaizak garhaitü.

       Ezi garhaitzaliaren düzü mana: herabeztiaren aldiz, eztüzü baratzen hanitx miseria baizik.

 

       2. Mündü huntan txerkhatzen badüzü phausia, nula ordian heltüren zira phausü eternaliala?

       Eztüzüla orai nahi ükhen phausü hanitx, bena bai pazentzia handi bat.

       Txerkha ezazü egiazko bakia, ez lürren gañen, bena zelian, ez gizonetan, ez beste kreatüretan, bena Jinkuatan beraurtan.

       Jinkuaren amurekatik behar düzü gogo hunez gaiza orori suña pharatü, erran nahi beita, triballier, eta dolorer, tentazioner, eskerniuer, erreustarzüner, beharrüner, flakezier, goitzarrener, mardaller, aküsantxer, ümiliazioner, ahalker, gaztigier, eta mesperetxier.

       Horik oro berthütiaren hun dira, horiek Jesü Kristen aperendiza zertako den borogatzen die; horiek zelüko khoruaren phezak alkhargana, jüntatzen dütie.

       Nik emanen düt phakü eternal bat, triballü llabür batentako, eta gloria müga gabea bat ahalke bertan igaraiten den batentako.

 

       3. Uste düzia, zelüko konsolazioniak bethi ükhenen dütüzüla, zure nahiaren arauiala.

       Etzitizie hala ükhen ene saintiek bethiere, bena bai destorbiak handirik, eta hanitx gisatako tentazioniak, eta eskernio handiak.

       Bena pazentziareki bere büriak süstengatü zitizien; Jinkuatan haboro fidatü izan beitziren, eziez beraurietan, zakielarik mündü huntako soferitzek etziela aski photere, gloria eternalaren merexitzeko.

       Nahi zünükia zük berhala ükhen, beste hanitxek bortxa hanitx nigarren unduan, eta triballü handiez geroz, ükhen ziena.

       Egürükazü Jinko Jauna, gizonki maneia zite, koraje har ezazü, etzitiala mesfida, ez-etare hebentik aparta; bena ere eztüzüla dolürik zure khorpitzari, eta arimari, bihuatz zer nahi beita thürbürarzünetara eñhe gabe Jinkuaren gloriagatik.

       Nik ezinago gizenki ordaria emanen dit; ni zureki nükezü, zure thürbürarzün orotan.

 

 

XXXVI. KAPITÜLIA

 

Gizonen jüdikamentü banuen kuntre.

 

       1. Ene semia, Jinkuatan ezarzü fermoki zure bihotza, eta gizonen jüjamentiaren eztüzüla lotsarik, zure kontzentziak minik egiten ezteizün thenporan.

       Hun düzü gisa hortan soferitzia, eta eztüzü hori greugarri izanen, bihotz ümil batentako, ez-etare Jinkuatan haboro, eziez bere beithan fidatzen denarentako.

       Hanitxek hanitx gaiza erraiten dizie, eta hartakoz sinheste aphür ihurk hetan ezarri behar dizü.

       Besthalte orori gogara egitia, eztüzü egiten ahal den gaiza bat.

       Zunbat ere Jundane Phaule Jinkuatan ororen gogara, eta oro ororen izatera iseiatü beitzen; haregatik orogatik ezdeusentako khuntatzen zizün gizonetzaz jüjatü izatia.

 

       2. Aski, ahal ziruan, eta beraurtan zen bezanbat, egin zian, besten hunialat erakharteko, eta salba erazitzeko; bena ezin gibeltü ahal ükhen zian, bestetzaz zunbait aldiz, ez jüjatü, edo mesperetxatü izatia.

       Hartakoz oro eitzi zütian Jinkuari, zuñentako deus ezpeita estalirik, eta bühürtü izan zen pazentzia eta ümilitatereki, gaizki mintzo, edo orano bere phensamentü bano, eta hütskorretzaz, gaizak oro nahi zütien bezala bantatzen zütienen kuntre.

       Haregatik zunbait ordüz ihardetsi ükhen zizün, beldürrez flakier bere ixilik egoitiaz eskandal eman lezan.

 

       3. Nur zira, gizon hil behar dian batentako lotsa ükhen dezazün? egün balin bada, bihar eztükezü ageri.

       Jinkuaren ükhezü lotsa, eta eztüzü ükhenen beldürrik gizonen izierientako.

       Zer photere dü zütan, elhe gaixto erraiten, edo goitzarran egiten deizünak, bere büriari haboro damü, eziez zuri eretxekiten dizü; eta nur nahi beita den, Jinkuaren jüjamentiari ezin ihisirik egiten ahal dizü.

       Ükhezü zük Jinkua begien aitzinian, eta zure kheremendetzaz eztezazüla debadiorik txerkha.

       Üdüri bazaizü presentian garhaitzen zütiela, eta merexi eztüzün ahalkia soferitzen düzüla, etzitiala hargatik khexa, ez-etare pazentzia gabiaz zure khorua herts.

       Bena lehenago zelialat goiti itzazü begiak ni beithara: nik badit photeria, zure ahalke, eta goitzarren orotarik idokitekua, eta batbederari bere obren araur phakiaren emaitekua.

 

 

XXXVII. KAPITÜLIA

 

Bere büriaren Jinkuari osoki eta pürki emaitiaz, bihotzeko libertatiaren jardiesteko.

 

       1. Ene semia, eiztazü zure büria, eta ni edirenen naizü.

       Egon zite haitakeriarik, eta zihaurganatko berhezkiariarik gabe, eta bethi irabaziren düzü.

       Ezi zure büria Jinkuari, arzara ez hartzekotan, eman dükezün bezañ sarri, grazia handiago bat ükhenen düzü.

       Jauna, zunbatetan emanen deizüt ene büria, eta zuñ gaizatan eitziren düt?

       Bethiere, eta oren oroz: gaiza txipietan hañ untsa, nula handietan: deusrer eztit berhezten, bena orotan bilaizirik ediren nahi zütüt.

       Betsela nula ziteke izan enetako, eta ni zuretako; ezpazaaude barnetik, eta kanpotik, zure boronthate propi orotarik bilaizirik.

       Zunbatenaz bertanago hori eginen beitüzü, hanbatenaz hobekiago izanen zira, eta zunbatenaz osokiago eta egiazkiago, hanbatenaz eni plazer haboro, eta zihaurk irabazia handiago eginen düzü.

 

       2. Zunbaitek bere büriak Jinkuari emaiten dütie, bena zerbait beretako berhezten dielarik; ezi eztira osoki Jinkuatan fidatzen; hartakoz bere bürien arranküra handirik begiratzen die.

       Betse zunbaitek aldiz, berhala bere büriak osoki eskentzen dütie, bena gero tentazioniak hunki dütianian, ohiko gaizetara ützültzen dira, hartakoz eztie berthütian aitzinatzerik egiten.

       Hek eztie jardietsiren egiazko bihotzeko libertatia, ez-tare ene adixkidegua maithagarriaren grazia; aitzinetik bere bürien emaite osua, eta egün oroz hen oberendatzia egiten ezpadie; zeren hori gabe ezpeititeke, ez orai, ez gero eneki jünta, ez nitzaz goza.

 

       3. Hañbestetan erran, eta arzara erraiten deizüt, eitzazü zure büria, eta oberenda izadazü eni, eta gozatüren zira barnetiko bake handiaz.

       Emazü oro orogatik, deus eztezazüla txerkha, deus eztezazüla galtha, zaude nitan xahüki, eta fermoki, eta ni ükhenen naizü.

       Lihorzeko libertatia badükezü, eta ülhünpiak etzütü hartüren.

       Hortan bira zure iseiak, zure othoitziak, zure desirak; amurekatik, zihauren berheziki deus ükheitetik, bilaiz ahal zitian, eta pikarrai Jesüs pikarrai denari jarraiki ztian, zihauren hil, eta harentako bizi zitian eternitate batez.

       Ordian galdüren, eta ezabatüren dütüzü üdürüpen banuak oro, eta arranküra soberakinak oro.

       Ordian orano juanen da lotsa handiegia, eta amurio behar ezten bezalakua hilen.

 

 

XXXVIII. KAPITÜLIA

 

Kanpotiko gaizen gobernü hunaz, eta danjeretan Jinkuari hersatziaz.

 

       1. Ene semia, zuñ nahi beita lekhütan, edo egitatetan ziren, nulako nahi beita izan dadin zure kanpotiko lana, behar düzü arranküra handi bat ükhen, barnetiko libertatiaren begiratzeko, eta zihauren bürzagi izateko; amurekatik gaizak oro zure pian diren, eta zü ez henian:

       Ziren zure egitaten bürzagi, eta gobernari, ez zerbütxari eta esklabo.

       Bena lehenago egiazko Israelita berhezi bat bezala, igaren zite Jinkuaren haurren zorthialat, eta libertatialat.

       Zuñ presenteko gaizen galñetik beitaude, eternitatekuak hobeki ikhus ditzen.

       Zuñek begi exkerraz, igaraiten diren gaiza hoier, so egiten beitie, esküñaz aldiz zelükuer.

       Zuñ gaiza thenporalek ezpeitütie bereganatzen, her esteka erazitzeko; bena bai hek gaiza thenporalak, hetzaz enplegü hun baten egiteko: Jinkuak xüxentü ükhen dütian bezala, eta laugile ezinago handiak, deus behar eztenik bere kreatüran eizten eztianak ezari dütian bezala.

 

       2. Zer nahi beita gaizaren heltziari orano egoiten ezazira kanpotiko itxurari, eta ikhusi eta entzün dütüzün gaizak ezpadütüzü, aragiari so daguen begi batez, ikhertzen: bena sartzen bazira berhala tabernaklian Moysareki, zer nahi beita akhodiñatan gañen, Jinkuaren boronthatiaren jakiteko: entzünen düzü zunbait ordüz zelüko ihardestia, eta hantik jalkiren zira, hanitx presenteko gaiza, eta gero jin behar dienetarik, ikhasirik.

       Ezi Moysa betho tabernakliala hersatü izan zen, düda emaiten, edo galto egiten zeienen klarki ezzarteko; eta orazioniaren ajütiala laster egin ükhen zian; danjeretarik, eta gizonen gaixtokerietarik libratü izateko.

       Zük ere orobat hersatü behar düzü, zure bihotzaren xokhuala, Jinkuaren baimentuaren sü handireki galthatzeko.

       Ezi hartakoz irakurten dügü Josue eta Israelen haurrak Gabaonitez inganatiak izan zirela; zeren aitzinetik ezpeitzen Jinkuaren gogua jakin, bena elhe eztien sobera sinhetskor izanez, hen debozione faltsiak trunperiala eror erazi zütian.

 

 

XXXIX. KAPITÜLIA

 

Erreus ihur eztadin izan egitekuetan.

 

       1. Ene semia, ene eskietan eitz ezazü bethi zure akhodiña, nik bere sasuan ezariren dit behar den bezala.

       Egürükazü nik xüxent dezadan, eta hantiko profeitia borogatüren düzü.

       Jauna, aski gogo hunez gaizak oro zuri eizten deitzüt, zeren ene phensamentiak profeitü aphür idoki beitiro.

       Jinkuak baletsa, enendin esteka gero jin behar dien gaizer, eta zure boronthate hunari, berankeriarik gabe, oberenda nezan ene büria.

       Ene semia, gizonak desiratzen dian gaiza zunbait, ardüra bere goguan borthizki erabilten dizü; bena hura jardietsi dian bezañ sarri, beste sendimentürik hartzen hasten düzü: zeren bihotzeko desirak, gaiza beraurtan gañen, ezpeitira iraipus; bena lehenago batetik bestiala juan erazitzen beitie.

       Eztüzü arren gaiza aphürra, gaizarik txipienetan ere, bere büriaren eiztia.

 

       3. Gizonaren egiazko profeitia dago, bere büriaren osoki eiztian, eta hala jarten dena, libertate, eta segürantza handi batetan dateke.

       Bena etsai zaharra huntarzün ororen kuntre duena, tentazione emaitetik ezta baratzen: bena gai eta egün lazo gaixtorik hedatzen ari da, ustez hetan goguarik emaiten eztiana atzamanen dian.

       Zaudezteie iratzarririk, eta othoitzetan, dio Jaunak, tentazionian sar etziteien.

 

 

XL. KAPITÜLIA

 

Gizonaz beraurganik deus hunik eztiala, eta eztaitiala deusez ere glorifika.

 

       1. Jauna, zer da gizona, zü hartzaz orhit izateko, edo zer da gizonaren semia, zük hura bisita dezazün?

       Zer mereximentü ükhen dü gizonak, zük zure grazia hari eman ziniazon?

       Jauna, zer plañü egiten ahal düt, zük eizten banaizü? edo murmuzeiarik jüstoki egiten ahal düta, nik galthatzen deizüdana emaiten ezpadeitazü?

       Gezürrik gabe, hañ egia phensa, eta erran zirozüt: Jauna, enüzü deus, etzirozüt deus, nihaurganik eztit deus hunik; bena orotan hüts egile nüzü, eta ezdeusetara nuazü bethi.

       Eta ezpanaizü ajütatzen, eta barnetik azkartzen, erras epeltzen, eta laxatzen nüzü.

 

       2. Zü aldiz, Jauna, bethi ohikua zira, eta bazaude eternitate orotan, bethi hun, jüsto, eta saintü, untsa jüstoki, eta saintüki gaizak oro egiten dütüzülarik, eta behar den bezala ezarten, zühürtze miragarri bateki.

       Bena ni damiala ekharriago nizalakoz, eziez profeitiala; eniaukezü bethi heñ batetan: zeren thenpora bezañ khanbiakor beiniz.

       Halarik ere hobeki edireiten nüzü berhala, zük plazer düzünian, eta zure eskü ajütazalia hedatzen deitazünian: zeren zük zihaurek, gizonen sokhorririk gabe, ajütatzen ahal beinaizü, eta gisa batez azkartzen, nun ene begithartia ezpeita haboro khanbiatüren; ene bihotza aldiz, zureganat ützüliren, eta zütan phausatüren beita.

 

       3. Hartakoz untsa balin baneki gizonen konsolazione ororen eizten, bada debozioniaren jardiesteko, bada bortxatü nizan bezala zure txerkhatzeko; zeren ezpeita gizonik, ni konsolatzen ahal naianik: ordian arrazureki, zure graziaren ükheiteko esparantxa har nirozü, eta konsolazione berriaren dohaña dela kausa, boztarioz betha nintezü.

 

       4. Eskerrak zuri, Jauna, zuñeganik jiten beitzaitzat ene gogara heltzen diren gaizak oro.

       Ni aldiz enüzü zure aitzinian, banitate, eta ezdeuskeria baizik, gizon khanbiakor, eta flakü bat baizik.

       Nuntik arren glorifikatzen ahal niz, edo zeren desiratzen düt famatü izatia?

       Ezdeusetarik nizalakoz eia? eta hori bera banitate ezinago handi bat da.

       Egiazki banaloria, üzürri gaixto bat; eta banitaterik handiena da; zeren egiazko gloria gal erazitzen beiteikü, eta zelüko graziaz  bilaizten beikütü.

       Ezi nuiz ere gizonak berauri plazer egiten beitü, ordian zuri desplazer egiten dizü: nuiz ere gizonen laidoriuen unduan hatsalbotürik juaiten beita, ordian egiazko berthütiak galtzen zitizü.

 

       5. Egiazko gloria, eta boztario saintia düzü, zütan, eta ez bere büriatan glorifikatzia; zure izen saintian, eta ez bere berthütian alageratzia; eta kreatüratan batetan ere, zure amurekatik baizik, plazerik ez hartzia.

       Biz zure izena laidatü, eta ez enia; biz zure obra hanitx pheretxatü, eta ez enia; biz zure izen saintia benediaktü, eni aldiz eztakidan gizonen laidoriuetarik batere eman izan.

       Zü zira ene gloria, zü ene bihotzeko boztariua.

       Zütan glorifikatüren, eta boztüren nüzü egünak diraieno; nihaurtzaz dena bezanbat aldiz, ez batere ene flakezietan baizik.

 

       6. Txerkha beze jüdiuek alkharganiko gloria; nik Jinkuaganik dena baizik, eztit txerkhatüren.

       Ezi gizonen gloria oro, uhure thenporala oro, mündü huntako goratarzüna oro, zure gloria eternalareki pareiatürik, eztüzü banitate, eta erhokeria baizik.

       O ene Jinkua, egia eternala, miserikordia bazter gabia, Trinitate adorablia, zuri zihauri biz eman laidorio, uhure, bertüte, eta gloria jinen diren müga gabezko thenpora orotan.

 

 

XLI. KAPITÜLIA

 

Uhure thenporal ororen mesperetxatziaz.

 

       1. Ene semia, etzitiala triste, uhurian, eta goratarzünian, besten ikhustez, zihauren aldiz, mesperetxian, eta aphaltarzünian izatez.

       Eneganat zelialat goiti ezazü zure bihotza, eta lürren gañen, gizonek egiten, deitzien mesperetxiek eztütie tristetüren.

       Jauna, ütsümentian gütüzü, eta banitatiak berhala inganatzen gitizü.

       Untsa ene büria ikhertzen badüt, ikhusten dit seküla kratürak batek ere ezteitadala ogenik egin, hartakoz enitezü jüstoki zure eretzian plañi.

 

       2. Bena zeren ardüra, eta mortalki ofensatü beitzütüt, arrazureki kreatürek orok ene kuntre armak hartzen zitizie.

       Eni arren jüstoki diautazü ahalkia, eta mesperetxia; zuri aldiz uhuria, laidoriua, eta gloria.

       Eta ezpalin baniz adelatzen gogo hunez nahi ükheitera kreatüra oroz mesperetxatzia, eiztia, eta ezdeusentako osoki hartia izan nadin, eztirozüt bihotzeko bakia, eta fermotarzüna ükhen ahal, ez-etare ezpiritiaren argia jardiets, ez zureki erras jünto izan.

 

 

XLII. KAPITÜLIA

 

Gizonetan eztiala behar ezarri gure bakiak.

 

       1. Ene semia, zure bakia ezarten badüzü zunbait bizizale lagünetan, alkharreki bizitzen, eta sendimentü batetako zireielakoz, khanbiakor, eta erreus izanen zira.

       Bena hersatzen bazira bethi bizi, eta iraiten dian egiala, adixkide baten hürrüntziak, edo hiltziak etzütü tristetüren.

       Nitan behar dizü bermatü adixkidiaren maithatziak, eta ene amurekatik maithatü behar düzü, nur ere hun üdürotü beitzaizü dela, eta mündü huntan untsa khario beitüzü.

       Ni gabe adixkidegua eztüzü balius, ez iraipus; nik oropilatzen eztüdan amuriua eztüzü ez egiazko ez xahü.

       Hola maite dütüzün gizonen estekamentier gisa batez hil behar düzü, nun, zütan den bezanbat, desiratzeko beitzünüke, hen lagünguarik gabe izatia.

       Hanbatenaz haboro Jinkuaganat gizona hüllantzen da; zunbatenaz hürrüntzenago beita lürreko konsolazione orotarik.

       Hanbatenaz ere gorago Jinkuaganat igaiten da; zunbatenaz aphalago bere beithan jaisten beita, eta berauri xarrago dela üdüri beitzaio.

 

       2. Bena zunbait huntarzün bere büriari emaiten dianak, Jinkuaren graziaren bere beithara jitiari baragallü bat ezarten dü; zeren espiritü saintiaren graziak bethi bihotz ümil bat txerkhatzen beitü.

       Bazeneki zure büriaren osoki ezdeusten, eta kreatüra ororen amuriotik laxatzen, eta idokiten; ordian behar nikezü ene graziaren turrusta zureganat igorri.

       Kreatüreganat so egiten düzünian, zihauren büriari idkiten düzü krezaliaren sua.

       Ikhas ezazü, krazaliaren amurekatik zure büriaren gaiza orotan garhaitzen; ordian Jinkuaren ezagütziala heltüren ahal zira.

       Zunbat nahi beita txipi den, gaiza ihurk behar ezten bezala maithatzen diana, eta so egiten deiona; bihotza gastatzen deizü, eta huntarzün ezinago handitik gibeltzen gütü.

 

 

XLIII. KAPITÜLIA

 

Mündüko jakite banuaren kuntre.

 

       1. Ene semia, gizonen hitz ederrek, eta zorrotzek etzitzaiela hunki; ezi Jinkuaren erresoma eztiagozü, elhe erraitian, bena bai berthütian.

       Gogua emazü ene hitzer, zuñek bihotzaz süz, eta ezpiritiaz argiz bethatzen beitütie, dolümena erakharten, eta hanitx gisatako konsolazionia emaiten beitie.

       Eztezazüla jagoiti hitz bat irakur, jakinsiago, edo zühürrago zure büriaren üdüri erazitzeko.

       Iseia zite, zure biziuen hil erazitzera; zeren horrek haboro profeitü emanen beiteizü, eziez hanitx phüntü gaitz gizonen ezpiritiaz phenatzen dütianen ezagütziak.

 

       2. Hanitx irakurtü, eta ikhasi dükezünetik landa, behar düzü bethiere ohiko hatsarriala ützüli.

       Ni nüzü gizonari jakitiaren erakuslia, eta gizonak erakuts liruan beno, enthelegü hobiago baten txipier emailia.

       Ni mintzo nitzaiona bertan zühürtüren da, eta ezpiritüz hanitx profeitatüren dü.

       Ala beitira desditxatü, gizoneganik hanitx gaiza eztakienik jakin nahi dienak, axol handirik üken gabe, zuñ den ene zerbütxatzeko bidia!

       Jinen düzü thenpora, zuñtan agertüren beita Jesü Krist bürzagien bürzagia, aingürien Jauna, irakurtü dütien gaizen ororen entzüteko, erran nahi beita bat bederaren kontzentziaren ikhertzeko.

       Ordian khandera-argiz, Jerüsalame ikhertia izanen da, eta ülhünpian gorderik egon diren gaizak agertüren dira, eta arrazonementiak ixiltüren.

 

       3. Nik instantian goititzen dit ezpiritü aphal bat, eternitateko egia habororen enthelegiala, eziez hamar urthez eskoletan estüdiatü balü.

       Nik erakusten dit, elhen herotsik gabe, ustekerien nahaspillarik gabe, uhuriaren goratarzünik gabe, arrazunamentiaren debadiorik gabe.

       Nik erakusten dit, lürreko gaizen mesperetxatzia, presentekuetan ez goxorik hartzia, eternitatekuen txerkhatzia, eta gozatzia, uhurer ihesi egitia, eskandalen soferitzia, esparantxa ororen nitan ezartia, nitarik kanpo deusen ez desiratzia, eta gaiza ororen gañetik, ene, sü handireki maite ükheitia.

 

       4. Ezi nurbaitek, ni bihotz osoz maite ükhenez, zelüko gaizak ikhasi dütü, eta miragarri diren gaizak erraiten zütian.

       Profeitü haboro idoki dizü gaizen ororen eiztez, eziez gaitz eta gora direnen estüdiatzez.

       Bena batzer erraiten dütüt gaiza komünak, bester berheziak: zunbaiti eztiki agertzen niz miraküllietan, eta figüretan; beste zunbaiti aldiz, argiatarzün handi batetan, ene misteriuak erakusten dütüt.

       Librien lenguajia ororentako orobat da; bena eztüzü oro bardin jakinsützen; zeren ni beiniz egiaren barnian erakuslia, bihotzaren ikherzalia, phensamentien enthelegazalia, egitaten aitzina erazizalia, bat bederari emaiten düdalarik, nihauri untsa üdüritzen zaitan bezala.

 

 

XLIV. KAPITÜLIA

 

Kanpotiko gaizen ezagützian eztiala behar ihurk sarthü.

 

       1. Ene semia, hanitx gaizatan, deus ezpazeneki bezala, izan behar düzü, eta zihauren büria etxeki, lürren gañen, hilik beitzina bezala, eta zuñentako mündia oro krüzifikatia beita.

       Beste hanitx gaiza ere, entzüten ezpeitzüntü bezala, eitzi behar dütüzü igaraitera, eta ggoguan lehenago etxeki, bakia begira erazitzen ahal deitzienak.

       Hobiago düzü gaiza desplazer egiten deizienetarik begien ützültzia, eta bat bederari bere sendimentiaren eiztia, eziez elhesta debadioz bether estekatzia.

       Untsa Jinkuareki bazaude, eta haren jüjamentiari so egiten badüzü, ehiñerago unhetsiren düzü, goithü izatia.

 

       2. O ene Jinkua, zertara drano jin giren! damü thenporal bategatik, ihurk nigar egiten dizü, irabazi txipi bategatik, triballatzen, eta lasterkatzen, düzü; eta galtze ezpiritual bat ahaztera eizten dizü, berantian ere bortxa orhitmentxala jiten delarik.

       Gogua emaiten dizü, profeitürik batere edo aphür baizik emaiten eztian gaizari, eta ezinago behar diana, arrankürarik gabe, igaraitera eziten dizü: zeren gizonak eizten beitü osoki bere büria juaitera kanpotiko gaizetarat, eta berhala hantik jalkiten ezpada, badiagozü gogo hunez hetan hedatürik.

 

 

XLV. KAPITÜLIA

 

Eztiela behar orok sinhetsi izan, eta zuñen ehi den, elhestetan hüts egitia.

 

       1. Emadazü, Jauna, ene phenetan zure sokhorria: zeren gizoneganiko salbamentia bano beita.

       Zunbatetan leialtarzünik eztüt ediren, ükhenen niala uste nian lekhian.

       Zunbatetan aldiz, ediren düt gütienik uste nian lekhian.

       Bano da arren gizonetan ezarten den esparantza jüstuen aldiz salbamentia zütan diagozü, ene Jinko Jauna.

       Zirela benedikatü, ene Jinko Jauna, guri heltzen zaizkün gaiza orotan.

       Flakü, eta khanbiakor gütüzü, berhala düzü gure inganatü izatia, eta khanbiatzia.

 

       2. Zuñ da gizona hañbeste abisamentüreki, eta goguareki bere büria begiratzen ahal diana, nun eztakion hel zunbait ordüz, zunbait inganiotara, edo düdatara erortia.

       Bena zütan fidatzen dena, Jaun, eta bihotz xahü batez, txerkhatü zütiana, eztüzü hañ ehiñera erorten.

       Eta erorten balin bada ere zunbait thürbürarzünetara, zer nahi beita gisaz phenez üngüratia izan dadin; zük berhala idokiren, eta konsolatüren düzü: zeren ezpeitüzü eitziren, zütan azken ürrhentziala drano bere esparantxa ezarri diana.

       Arraro da adixkide leiala, adixkidiari bere phenetan batetan ere faltatzen etzaiona.

       Zü zira, Jauna, zü zihaur ezinago, gaiza orotan, leial zirena, eta zützaz kanpo, eztüzü ihur ere hala denik.

 

       3. Ala beitzen zühür arima saintü zioianak, ene ezpiritia fundatürik, eta borthiztürik diagozü Jesü-Kristetan.

       Hala banintz ni, gizonen lotsak enindirozü hañ ehiñera erreus, ez-etare elhe zorrotzek hunki.

       Nurk dirotza gaizak oro aitzinetik ikhus, edo gero jinen diren gaitzak aparta? aitzinetik ikhusiek ere ardüran min egiten badie; zer diroie uste gabe jiten direnek mingarki zaurt baizik.

       Bena zeren eztüt nihauren arranküra haboro ükhen, miserable nizana? zeren orano bestiak hañ ehiñera sinhetsi dütüt?

       Bena gizonak gira, eta ez deusere besterik, gizon flakiak baizik, zunbat ere hanitxez uste, eta erraiten beitie aingüriak girela.

       Nur sinhetsiren düt, jauna, nur zü baizik? zü zira egia inganatzen eztiana, eta ezin inganatü izaten ahal dena.

       Haboroz haboro gizonak oro dütüzü gezürti, falkü, khanbiakor, erorkor, orotan gainti bere elhestetan; gisa batez nun, nekez ihurk sinhetsi behar beitü, are egiaren itxura diala üdüri dian gaiza.

 

       4. Ala beikütüzü aitzinetiko ikhuste handi bateki abisatü, gizoner gogua eman behar güniala, erran deiküzünian, gizonaren etsaiak direla bere mixkandiak, eta etzela behar sinhetsi, haur düziela hebentxe, edo hura düziela hantxe Jesüs Jauna, errailia.

       Ene khostüz hori ikhasi dit, eta Jinkuak detsala, eni gogua haboro har erazitzeko den, eta ez erhokeriala eizteko.

       Abisatü izan zite (dio nurbaitek) abisatü izan zite, begirezazü zihaur beithan, nik erraiten deizüdana. Eta ni ixilik naguen thenporan segret uste düdalarik; beraur eztiaukezü ixilik segretü galthatü deitadanian; bena bere büria, eta ni salhatü unduan, berhala juan düzü.

       Holako gizon elhestari, eta goguarik emaiten eztienetarik begira nazazü, Jauna, hen eskietara eror enadin, eta halakorik deus seküla egin eztezadan.

       Ezarzü, ene ahuan hitz egitiari, eta fermo dena, eta hürrünt ezazü eneganik mihi inganazalia.

       Enirozü sobera gogua eman ahal nihaurk unhetsi nahi eztüdan gaizari.

 

       5. Ala beita hun, eta bakezko, bestetzaz ixilik egoitia, eta gaiza ororen bardinzki ez sinhestia, eta behin entzün ükhenaz, haboro ez nekez baizik minzatzia, aphürri bere büriaren ezagüt erazitzia; berauren bihotzaren bethi ikhusle izatia.

       Eta ez hitz ororen erranari khanbiatzia, bena desiratzia, barnetiko eta kanpotiko gaizak oro, zure boronthatiaren plazer hunaren araur, egin izan ditian.

       Ala beita segür, zelüko graziaren untsa begiratzeko, gizonen aitziniala agertziari ihesi egitia! eta kanpotik pheretxü handi eman eraziren deikiela üdüri den gaizen, ez desiratzia: bena bizitzez khanbia erazirik, debozioniaren süya emaiten ahal deikienen, arranküra oso bateki txerkhatzia!

       Ala beita henitxentako gaixto izan, hen berthütia ezagütü, eta laidatü izan den, behar beno lehen!

       Ala beita hanitx profeitable izan, segretki graziaren begiratzia, bizitze hütskor huntan, zuñ dena oro, tentazione, eta gerla baizik ezpeita.

 

 

XLVI. KAPITÜLIA

 

Jinkuatan ihurk ükhen behar dian konfidantxaz, gure kuntre erraiten diren elhen unhetsteko.

 

       1. Ene semia egon zite fermoki, eta nitan esparantxa ükhen ezazü. Ezi zer dira elhiak, elhe baizik? baduatzü airian, bena harriak etzitizie xehekatzen.

       Ogendant bnazira, phensamentian ükhen ezazü, nahi zirela gogo hunez khanbiatü hunialat: kontzenziak ezpadeizü ogenik ezagüt erazitzen, nahi düzüla hori Jinkuagatik gogotik soferitü.

       Aski gaiza aphürra düzü, zunbait ordüz elhiak unhets ditzazün, eztirozünen gañen azote kolpü handirik orano soferi.

       Eta zeren hañ gaiza txipiak bihotzialat igaraiten zaitzü, orano aragiari enjogi zirelakoz baizik, eta gizoner, behar beno haboro gogua emaiten düzülakoz baizik.

       Ezi mesperetxatü izatiaren lotsa zirelakoz, zure faltegatik hitzezko gaztigürik eztüzü nahi, eta eltalgünen itzal hotza txerkhatzen düzü.

 

       2. Bena hobeki zihauri so egin ezazü, eta ezagützen düzü, mündia, eta gizoner plazer egiteko amurio banua, orano zütan bizi direla.

       Ezi nuiz ere aphaltü, eta zure faltegatik ahalketü izatiari, ihesi egiten beitüzü: gaiza segü bat düzü, etzirela egiazki ünble, ez egiazki mündiari hil, ez mündia zuri krüzifikatü.

       Bena beha zite ene hitzari, eta eztüzü axolik ükhenen, gizonen ehün mila hitzentako.

       Erran litian ordian zure kuntre, ezinago malezia handi bateki, sor ahal litekian gaizak oro, zer damü egin litziroie, erras igaraitera eitz bazintza, eta lasto bat beno haboro etxeki ezpazintza? bilho bakhoitz bat idoki ahal litzirozieia?

 

       3. Bena debozionia bihotzian, eta Jinkua bere begien aitzinian eztiana gaizki egina erakusten dian hitz batek ehiñera ofensatzen dü.

       Nitan aldiz fidatzen dena, eta bere jüjamentiari egoitera desiratzen eztiana, gizonen lotsarik batere gabe izanen da.

       Ezi ni niz jüjia, eta segretien ororen ezagützalia: nik badakit, gaiza nula igaren den; nik goitzarrenen egilia, eta soferizalia ezagützen dütüt.

       Ene jakitiareki hitz hura erran izan düzü, ene lixenxiareki hori heltü düzü, amurekatik hanitxen bihotzetarik phensamentiak ager litian.

       Nik ogen düna, eta ogen gabia jüjatüren dütüt, bena aitzinetik nahi ükhen dütüt borogatü bata eta bestia, jüjamentü estali batez.

 

       4. Gizonen jakileguak ardüra inganatzen dü, ene jüjamentia egiazko da, egonen da, eta ezta khanbiatü izanen.

       Estalirik dago komünzki, eta aphürri baizik, ezta agertzen gaiza bat bederarentako: bena seküla ezta inganatzen, ez eztaite imgana; zunbat ere, zentzü gaben begietan, ezpeita xüxen üdüri.

       Eni arren hersatü behar da, jüjamentü orotan, eta ez berauren ustekerian bermatü.

       Ezi jüstoa ezta nahasiren, zer nahi beita Jinkuaganik hel dakion, nahi bada zerbait haren kuntre erran izan den, hartan eztenik, eztü axol handirik ükhenen.

       Gisa berian eztü boztario handirik hartüren banoki, nurbaitek arrazureki falta gabe dela erakusten balin badie.

       Ezi bere beithan ikhusten dizü, ni nizala bihotz xokhuen ikherzalia, eta eztüdala jüjatzen kanpotiko itxuraren araur.

       Ezi hanitxetan gizonen jüjamentian laidable edireiten den gaiza; eztate hala, ene begietan, bena bai itxusi eta okher.

 

       5. Jinko Jauna, jüje jüstua, azkarra, eta pazentziaz bethia, gizonen flakezia, eta gaixotarzüna ezagützen dützüüna, ian zite ene indarra, eta konfidantxa oro; ezi eztizüt ene kontzentzia bera aski.

       Zük badakizü, nik eztakidana, eta hartakoz mehatxü orotan behar nikezün ümiliatü, eta hurak eztiki soferitü.

       Pharka itzadazü falta egin dütüdanak, hala gobernatü enizan ordü oroz, eta emadazü arzara haboro soferitzeko grazia.

       Ezi hobe düzü enetako, zure miserikordia hüts eztaitiana, pharkamentiren jardiesteko eziez ene jüsto izateko ustekeria, kontzentzia gorderik daguenaren segürantzatan ezarteko.

       Zunbat ere deus ezpeitüt ene büriaren sendi, haregatik etzirozüt xahü idok, zeren zure miserikordia gabe, gizonik batere ezpeita zure aitzinian jüsto edirenen denik.

 

 

XLVII. KAPITÜLIA

 

Gaiza greugarriek orok bizitze eternalagatik soferitü behar diela.

 

       1. Ene semia, ene amurekatik hartü dütüzün triballiek etzitzela deskoraia, eta kantu orotarik jiten zaizün thürbürarzünek, etzitzela bihotz aphal izan erazi, bena ene hitz emaitiak behar zütü gaiza heltzen diren orotan azkartü, eta konsolatü.

       Nik badit nuntik zü phaka, izariak oro beno handiago den gisa batez.

       Etzira lüzaz heben triballatüren, ez bethi dolorez kargatü izanen.

       Egürükazü aphür bat, eta ikhusiren düzü sarri, zure gaitzen ürhentzia.

       Thenore bat jinen düzü zuñtan triballiak, eta nahaspillak oro baratüren beitira.

       Thenporareki igaraiten diren gaizak oro, txipi, eta llabür dütüzü.

 

       2. Egiten düzüna, egizü untsa, triballa zite ene miñatzian eta ni nükezü zure phakia.

       Izkiriba, irakur, khanta ezazü, egizü hasperen, egon zite ixilik, zaude orazionetan; soferi itzazü bihotztoiki, zure nahiaren kuntre jiten diren gaizak; bizitze eternalak merexi zitizü horik oro, eta handiagorik.

       Jinkuak dakian egün batez jinen düzü bakia; eta ordian eztükezü thenpora hartako gaik ez egünik; bena bai argi bethi irañen dian bat; karitate müga gabe bat, bake fermo bat, eta phausü segür bat.

       Ordian eztüzü erranen, hiltzezko khorpitz huntarik nurk libratüren nai? eta eztüzü marrakarik eginen, diozülarik, elas miserable nizana, ala beira ene hebeko egoitia lüzatü! Zeren heriua bethierekoz akazatü ianen beita; han badükezü dohatsütarzün deusetan ere eskazkeriarik eztütian bat, erreustarzünik gabe, hanko izale dohatsien konpaña ezti, eder, eta maithagarrian.

 

       3. O ikhusi bazüntü zelian diren saintien bethiereko khoruak, zuñen gloria handiaren boztariuan daudian orai ere; zunbat ere nuizpait mündü huni üdüritzen beitzeion mesperetxiaren peko zirela, eta kasi bizitzia etziela merexi: düda gabe lürriala drano aphal zinteke, eta nahiago zinanteke ororen pian lehenago izan, eziez bahoitz baten gehien.

       Eta etzintzake bizitze huntako egün hunak desira, bena lehenago alagera zinteke, Jinkuagatik doloretan izatiaz, eta irabazi ezinago handi bat uste zünüke lizatiala, gizonen artian ezdeusentako igaraitia.

 

       4. O goza bazintza gaiza hoiek, eta zure bihotzian barna beno barnago sar balite; nula atrebi zinteke, aldi bakhoitz batez ere, plañürik egitera!

       Bizitze eternalarentako eztireia behar gaiza phenuak oro soferitü?

       Eztüzü gaiza txipia, Jinkuaren erresomaren galtzia, edo irabaztia.

       Goitizazü arren zelialat zure begithartia. Haur nüzüla ni, eta ene saintiak oro eneki, zuñek mündü huntan debadio handirik ükhen beitie, orai alagrantzian, orai konsolazionian, orai segürantzan, orai phausian, beitira, eta izanen ere bai ürhenzerik gabe eneki ene aitaren erresoman.

 

 

XLVIII. KAPITÜLIA

 

Eternitateko egünaz, eta bizitze huntako hersidüretzaz.

 

       1. O zelüko ziotatiaren egoite ezinago dohatsia! O eternitateko egün ezinago argia! gaiek batek ere ülhüntzen eztiana, bena egia ezinago handiak argitzen diana; egün bethi maithagarri, bethi segür dena, eta khanbiorik batere kunrialat ükheiten eztiana!

       O Jinkuak baletsa, egün hura jin lizan, eta mündü huntako gaiza thenporalak oro akabi liren!

       Egia düzü, leñbürü bethi irañen dian batez dardeiatürik saintier argitzen diala; bena ez lürren gañen bidejant direner, hürrünetik, eta ülhünpez betherik den gisa batez baizik.

 

       2. Bazikizie zelüko ekhoiliarrek, zuñen alagrantziaz betherik den hura: hasperen egiten dizie Eüaren haur desterratiek, haur kharatstarzünez, eta debeiarzünez betherik delakoz.

       Oraiko thenporako egünak txipi eta gaitz, dolorez eta miseriaz betherik dira.

       Heben gizona hanitx bekhatüz theyütürik diagozü, hanitx pasineren lazuez hartürik, hanitx larderiaz tinkatürik, hanitx arranküraz betherik, hanitx berritzepenez bareiatürik, hanitx banitatez nahasirik, hanitx hütsez üngüratürik, hanitx triballüz flakatürik; tentazionek phezützen dizie, plazerek indar gabetzen, eta praubeziak eskerniatzen.

 

       3. O nuiz date gaitz hoien akabantza? nuiz biziuen esklabaje miserabletik libratü izanen niz? nuiz zü zihaurtzaz baizik eniz orhitüren, Jauna; nuiz zütan aseziareki alageratüren niz?

       Nuiz nizate threbükürik batere gabe, egiazko libertatian, ezpiritiaren ez khorpitzaren phezütarzünik ükhen gabe?

       Nuiz dateke bake hura, bake nahaspillarik batere gabe segür datekiana, bake barnetik eta kanpotik, bake althe orotarik fermo izanen dena?

       O ene Jesüs huna! nuiz nizateke zure ikhusten? nuiz so egitez gozatüren düt, zure erresomako gloria? nuiz ükhenen zütüt oro orotan.

       O nuiz nizateke zureki, eternitate oroz geroz, zure maiter adelatü düzün erresoman?

       Eitzia nüzü, praube, eta desterratü nizana, etsaiaren lürrian, nun egün oroz beitira gerla, eta desfortüna handiak.

 

       4. Konsola ezazü ene desterria, ezti ezazü ene doloria; zeren zureganat beituatza ene desirkünte ororen hasperenak.

       Ezi mündiak konsolazionetako emaiten deitztan gaizak oro, karga bat dütüzü enetako.

       Disiratzen dit, zure presentziaz hüllan beno hüllanago gozatzia, bena ezin atzamaiten dizüt.

       Nahi nüzü zelüko gaizer estekatü, bena mündü huntako gaizek, eta pasione hil erazi gabek, bereganat aphal erazitzen nizie.

       Ezpiritüz gaizak oro beno gorago izan nahi nüzü, bena aragiak bortxatzen nizü, nihauren nahiaren kuntre, hen pian izatera.

       Gisa hortan, desditxatü nizana, nihauren büriaren kuntre gerla egiten dizüt, eta nihauri greu gerthatü nüzü; ezpiritiaz gañen, aragiak pian izatia txerkhatzen dian thenporan.

 

       5. O zer eztüt ene barnian soferitzen, ezpiritüz zelüko gaizetan naguenian, eta ene othoitzetan, aragiaren phensamentü falso bat jiten zaitanian! ene Jinkua, etzitiala niganik hürrünt, eta zure koleran, etztiala zure zerbütxariaganik gibelt.

       Jalki erazizazü zure iñhazia, eta hen gal erazitzeko, igorratzü zure armak; eta etsaiaren itxusmentiak oro, ezdeusetara jinen dütüzü.

       Ene zentziak zureganat bil erazitzazü, ahatz erazitzadazü mündüko gaizak oro: emadazü biziuen üdüripen gaixtuen apartatzeko, eta mesperetxatzeko grazia.

       Sokhorri nazazü egia eternala, amurekatik banitatek batek ere enazan hunki.

       Hel zite zelüko eztitarzüna, eta bihuatz ihesi, zure aitzinetik, theiarzünak oro.

       Pharka ezadazü orano, eta heizü nitzaz miserikordia, ene othoitzetan zützaz kanpo, besterik zerbait goguan düdan ordü oroz.

       Ezi egiareki aithortzen dit, barreiarzün handi bateki hetan üsatü nizala izatera.

       Ezi hanitx aldiz, khorpitzez xüti, edo jarririk naguen lekhian enüzü; bena bai lehenago phensamentiek eramaiten naienian.

       Ene phensamentia den lekhian nüzü, eta ardüra ene phensamentia maite düdan gaizan diagozü.

       Natüralki edo kostümaz plazer egiten deitan gaiza, berhala ene goguala jiten düzü.

 

       6. Hartakoz zük, egia bera beitzira, agerriz erran ükhen düzü: Nun ere beita zure tresaura, han düzü zure bihotza.

       Zelia maite badüt, gogo hunez zelüko gaizetan ene phensamentia etxekiten dit.

       Mündia maite badüt, mündüko dohatsütarzünetzaz alageratzen nüzü, eta haren desfortünetzaz tristetzen.

       Aragia maite badüt, aragiari so daudianak zitit bürian.

       Ezpiritia maite badüt, plazer hartzen dit gaiza ezpiritualen goguan etxekitez.

       Ezi maite dütüdan gaiza orotzaz gogo hunez mintzatzen nüzü, eta her behatzen; eta halako gaizen imajinak nihaureki etxerat eramaiten zitit.

       Bena dohatsü düzü, Jauna, zure amurekatik kreatürak oro bere bihotzetik idokitzen dütian gizona, bere büriari bortxa egiten diana, aragiaren desirküntiak ezpiritiaren debozioniaz krüzifikatzen dütiana; amurekatik kontzentziaren untsa xahat unduan, oberenda dizazün orazione xahü bat; eta mündüko gaizen ororen barnetik, eta kanpotik akaza unduan, merexi dezan aingürien senbaladan izatia.

 

 

XLIX. KAPITÜLIA

 

Bizitze eternalaren desiratziaz, eta harat juaitera iseiatzen direner, zuñen huntarzün handiak daudian haidürü.

 

       1. Ene semia, borogatzen düzünian gloria eternalaren desirküntia zelütik ixurtzen zaizüla, eta khorpitzetik jalkitia zure arimak desiratzen diala, amurekatik ene argitarzüna khanbiamentiaren itzalik gabe ikhus ahal dezan, zabal ezazü zure bihotza, eta inspirarzün saintü hura besarka, boronthate oso bateki.

       Esker ezinago handiak eman itzazü zelüko huntarzünari, zuñek hañ mañuski tratatzen beizütü, hañ eztiki bisitatzen, hañbeste süreki korajatzen, eta hañbeste photerereki goititzen ere bai; beldürrez zihauren pheziak lürreko gaizetarat eror erazi zitzan.

       Ezi eztüzü hori zure phensamentüz, edo iseyüz ükheiten, bena bai zelüko graziaren, eta Jinkuaren suaren huntarzünetik; amurekatik berthütian ümilitate handi bateki aitzina zitian, eta adela gero jinen diren atakarzünen garhaitzera, et iseia zitian bihotz osoz eni estekatü izatera, eta boronthate süz bethe bateki ene zerbütxatzera.

 

       2. Ene semia, süya ardüra phiztürik diagozü; bena garra kherik gabe eztüzü goiti juaiten.

       Orobat zunbaiten desirküntiak zelüko gaizetarako süz betherik diaudezü; eta haregatik eztütüzü aragiaren tentazionerik gabe.

       Hartakoz eztizie erras xahüki, eta pürki Jinkuaren uhuriagatik egiten, hañbeste desirküntereki galthatzen deien gaiza.

       Holako düzü ardüran zure desira, zuñ enthelega erazi beitüzü, hersi jarraikiten zaizüla.

       Ezi gihauren abantalak thonatü den gaiza, ezta ez xahü ez osoki konplitü.

 

       3. Galthezazü, ez zihauri plazent, eta abantallus zaizüna, bena eni plazer, eta uhure egiten deitadana: zeren untsa phensatzen badüzü, behar beitüzü ene maniaren xüxentarzüna, zure desiraren, eta zük desira ahal ziniruanaren gañetik ezarri, eta hari jarraiki.

       Ezagützen dit zure desira, eta entzün zitit ardüra egin dütüzün hasperenak.

       Nahi zinanteke jadanik izan, Jinkuaren haurren gloriaren libertatian: jadanik etxe eternal, eta zelüko herri boztarioz betherik den harek plazer egiten deizü, bena eztüzü orano jin oren hura; badüzü orano beste thenpora bat, erran nahi beita, gerlarako thenpora, triballüzko, eta borogatü izateko thenpora.

       Desiratzen düzü huntarzün ezinago handiaz bethe izatia, bena eztirozü orai hura jardiets.

       Ni nüzü: egürüki nazazü (dio Jaunak) Jinkuaren erresoma jin artio.

 

       4. Behar düzü orano lürrian borogatü izan, eta hanitx gaizatan bulkatü.

       Emanen zaizü zunbait ordüz konsolazionia, bena ez behinere asezia osua.

       Azkar zite arren, eta izan zite indartsü, natürak nahi eztütian gaizen, bada untsa egiteko, bada soferitzeko.

       Gizon berriaz beztitü behar düzü, eta beste gizon batetara khanbiatü.

       Ardüra egin behar düzü nahi eztüzüna, eta nahi düzüna orobat eitzi.

       Bester plazer egiten dian gaizak, badizü opütz hun bat, eta zure gogara denak, eztizü aitzinago profeitürik emanen.

       Betsen errana entzün izanen düzü, zuria ezdeusentako hartü izanen düzü; bestek galthatia ükhenen dizie, zük aldiz zure galtua eztüzü jardietsiren.

 

       5. Bestiak handi dütükezü jenten ahuetan, zützaz aldiz eztizie hitzik erranen.

       Bester gaiza bata, edo bestia fidatüren dizie, zü aldiz deusentako etzütie hun edirenen.

       Hori dela kausa natüra zunbait ordüz tristetüren düzü, eta eztükezü aphür ixilik soferitzen badüzü.

       Gaiza horietan, eta beste holako hanitxetan, ardüran borogatü izaten da Jinkuaren zerbütxari leiala, zer gisaz bere büria ezdeusten, eta gaiza orotan hezten ahal dükian.

       Nekez düzü holako zerbait, zuñtan hañbeste mengua eztüzün, zihauren büriari hiltzia, nula ikhusten, eta soferitzen düzünian, zure boronthatiaren kuntre datekian gaiza zunbait, orotan gainti aldiz, manü ükhenen düzünian gaiza desarau, eta eztirela hun zuri üdüri zaikezünen egitia.

       Eta nula ezpeitzira bentüratzen besteren esküpian zaudiano, photere handiago bati bühürtzera, hartakoz gaitz üdüri zaizü dela, besteren kheñürik mendreniala plegatzia, eta hartan ebiltia, eta zure sendimentü propiaren eiztia.

 

       6. Bena untsa ikhusazü, ene semia, triballü horien frütia, hen bertan akabatzia, eta phakü ezinago handia; eta hantik eztüzü ükhenen khexeriarik, bai aldiz pazentziaren konsolio ezinago azkar bat.

       Ezi orai gogotik boronthate txipi eizten düzün hunen ordiari; zelian bethi ükhenen düzü zure boronthatiaren konplitzia.

       Ezi han edirenen dütüzü nahi dütüzün gaizak, edo desira ahal zintzakianak oro.

       Han badükezü, huntarzün ororen ükheiteko photeria, hen galtzeko lotsarik gabe.

       Han zure boronthatiak, eniareki bethi jüntatürik, eztizü deus besterenik, ez berauren berhezirik desiratüren.

       Han ihur etzaizü bühürtüren, ihur eztüzü zützaz plañitüren, ihurk etzütü destorbatüren, deus etzaizü nahi eztüzünik jinen: bena gaiza desiratiak oro batetan, zure goguaren araur dütükezü, eta zure bihotzeko desirküntiak oro aseziatüren eta gaintikatüren zitizie.

       Han goitzarran soferitien ordari, emanen deizüt gloria, tristezien ordari, laidorioz estaliren zütüt, eta lekhürik aphalena hartü dükezülakoz, ükhenen düzü, ene erresomako egongia bethierekoz.

       Han agertüren düzü obedientziaren frütia, alageratüren düzü penitentzaren triballia, eta besteren pian izate ümila khoroatü izanen düzü.

 

       7. Aphal zite arren orai ümilki besten ororen eskü petara, eta eztüzüla axolik jakitez, nurk hori erran, edo manhatü dian.

       Bena ükhen ezazü arranküra handi bat, ala zure gehienak, ala zü beno gaztiaguak, ala zihauren bardinak galthatü, edo ezagüt erazi deizün gaizaren huniala hartzeko, eta iseia zite egiazko boronthate batez haren konplitzera.

       Batak txerkhjatüren dizü haur, bestiak hura, haur glorifikatüren düzü hntan, bestia hartan, eta biz laidatü mila miliutan; zü aldiz atzitiala alagera, ez hartan, ez huntan, bena bai zure zihauren mesperetxatü izatian, eta ene nihauren plazer hunian, eta uhurian.

       Haur behar düzü desiratü, Jinkua den zütan glorifikatü, bada bizian, bada hilian.

 

 

L. KAPITÜLIA

 

Zer gisaz gizon eskeriatiak Jinkuaren eskietan jarri behar dian.

 

       1. Ene Jinko Jauna, aita saintia, zirela orai eta bethiere benedikatü; zeren zük nahi bezala oro egin izan beitira, eta zük eginen dütüzünak, hun beitira.

       Alagera bedi zütan zure zerbütxaria, ez beraurtan, ez-etare beste zunbaitetan; zeren zü zihaur beitzira egiazko alagrantzia, zü ene esparantxa, eta khorua, zü Jauna ene boztariua eta uhuria.

       Zer dü zure zerbütxariak zureganik ükhen diana baizik, eta hura ere merexitü gabe.

       Zük eman eta egin dütüzünak oro, zuriak dütüzü.

       Praube nüzü, eta ene gaztezaruakz geroz bethi penetan: tristetzen düzü zunbait ordüz ene arima, nigar egitiala drano; zunbait aldiz ere bere beithan nahasten, pasione bertan atakatüren dienen direla kausa.

 

       2. Bakiaren boztariua desiratzen dit, zure haurren bakia galthatzen dit, zuñ konsolazioniaren argiaz hazten beitütüzü.

       Emaiten badüzü bakia, ixurten badüzü alagrantzia saintia, zure zerbütxariaren arima boztariozko khantatzez betherik izanen düzü, eta debota ere bai zure laidoriuan.

       Bena hareganik hürrüntzen bazira, ardüra kostümatü düzün bezala, eztüzü ebiliren ahal, zure manien bidian bena lehenago haren belhañak plegatzen dütüzü bere burrhararen zaflatzeko; zeren ezten atzo eta herenegün bezala, nuiz ere zure argiak bere leñhüriak hedatzen beitzütian haren bürün gaña, eta zure hegalen itzalaren pian, tentazione atakatzen zienetarik begiratia beitzen.

 

       3. Aita jüsto, saintü, eta bethi laidatü izan behar düzüna, zure zerbütxariaren borogatü izateko orena jin düzü.

       Aita maithatü izan behar düzüna, jüsto düzü zure zerbütxariak zerbait zuregatik soferi dezan oren huntan.

       Aita bethi uhuratü izan behar düzüna, zük, etrnitate oroz geroz, jinen zela zanakian orena jin düzü, zuñtan zure zerbütxariak, thenpora aphür batez aphalmentü ükhen behar beitü kanpotik, barnetik zü beithan bethi bizitzen delarik.

       Biz aphür bat mesperetxatü, eta ümiliatü, ezdeus bedi gizonen aitzinian, soferitzek, eta eritarzünek xeheka beze: amurekatik zureki arzara phitz dadin, argi berri baten arthorian, eta zelüko gaizetan, argiz bethia izan dadin.

       O aita saintia, zük hala eragin düzü, zük hala nahi ükhen düzü, eta zük manhatü ükhen düzüna egin izan düzü.

 

       4. Zure adixkidiari egiten düzün grazia bat düzü, mündü huntan zureganatko amuriuagatik soferitzia, eta thürbürarzünian izatia, zunbatetn nahi beita, eta nurtaz nahi beita, hori egin ledin nahi ükhen beitüzü.

       Deus lürren gaiñen egiten deia arrazu gabe, eta nun ezten zure konselliak eta probidentziaz phausatia?

       Hun dütüzü enetako, Jauna, zeren ümiliatü naizün, amurekatik ikhas ditzadan zure grazian izateko bidiak: eta aparta ditzadan bihotzeko goratarzünak, eta nihaurez dütüdan sinheste hunak.

       Profeitable düzü enetako, zern ahalkez esrtalirik begithartia ükhen düdan, amurekatik gizonak beno lehen, zü txerkha zitzadan ene konsolazionetako.

       Hortarik ere ikhasi dit, zure jüjamentü ezin ezagützen denaz ikhara jarten; zeren jüstua gaixtueki nahastekatzen beitüzü doloretan, bena ez hun arau, eta jüstoki baizik.

 

       5. Eskerrak emaiten deitzüt, zeren ene gaizki eginak gaztigü gabe eztütüzün eitzi; bena azote kolpü garratzez xehekatü naizün, doloriak emaiten, eta hersidürak igorten zeneiztalarik kanpotik eta barnetik.

       Eztüzü ni konsola niruanik zeliaren pian diren gaizetarik batere, zü baizik, ene Jinko Jauna, arimen zelüko medezia; zük zaurtzen gütüzü eta sendotzen zük iferniaren khantiala eramaiten gütüzü, eta hantik idokitzen ere bai. Biz zure gaztigia nitan gañen, eta zure zaharuak berak jakintsütüren nizü.

 

       6. Haur nüzüla ni, zure eskien artian, aita maithatia, zure azote kolpien gaztigiaren pian aphaltzen nüzü.

       Zaflezazü ene bizkarra, eta ene lephua, amurekatik ene okherreria plega erazi dezazün, zure boronthatiaren egitera.

       Egin nazazü zure diszipülü debot, eta ümil bat, untsa egitera kostümatü düzün bezala, amurekatik zure begi kheñürik mendrenian, obedi zitzadan.

       Nihauren büria, eta nik dütüdanak oro gomendatzen deitzüt gaztigatü izateko, hobe düzü heben gaztigatü izatia, eziez beste mündian.

       Zük oro bederakarka badakitzü, eta gizonaren kontzentzian deus estalirik eztüzü zuretako.

       Heltü behar dien gaizak, egin izan ziren beno lehen ezagütü züntian, eta eztüzü beharrik nurbaitek abisa zitzan, edo erakuts ditzazün lürren gañen igaraiten diren gaizak.

       Zük badakizü, zer den hun ene profeitiarentako, eta zuñen abantallus den gaitz ükheitia biziuen erdollaren garbitzeko.

       Egizü nitzaz, zihaurk plazer düzüna, eta eztezazüla belzuririk egin, ene bizitze bekhatüz estaliari, zuñ ihurk zük beno hobeki, eta klarkiago ezpeitü ezagützen.

 

       7. Jauna, emadazü grazia, jakin behar düdanaren jakiteko, maithatü behar düdanaren maithatzeko, zuri plazentenik zaizünaren laidatzeko, zuri pretiatü üdüri zaizünaren goguan etxekiteko, eta zure begien aitzinian itxusi denaren deslaidatzeko.

       Enazazüla eitz, ene begiek kanpuan ikhusten dienaren araur, ene jüjamentiaren emaitera, ez ene sendimentiaren erraitera gizon deus eztakienen entzütiaren araur: bena berhez erazitzadazü gaiza ezpiritualak ikhusten ahal direnetarik; eta txerkha erazizadazü bethi, gaiza ororen gañetik, zure plazer hunaren boronthatia.

 

       8. Gizonen zentziak ardüra inganatzen dira, bere jüjamentien emaitian, orobat mündü hunen maithazaliak inganatzen dira, ikhusten ahal diren gaizen baizik ükheitez.

       Nulaz da gizona hobe, beste gizon batek, bestiak beno handiago uste dialakoz.

       Inganazale batek inganazale bat, bano batek bano bat, ütsü batek ütsü bat, flakü batek flakü bat inganatzen dü, goratzen dian thenporan, eta egiaren erraitera, ahalkez lehenago bethatzen dü, banoki laidatzen dianian.

       Ezi san Franzes ümilak dioian bezala, Jinkuaren begien aitzinian handi den bezañbeste düzü bat bedera, eta ez haboro.

 

 

LI. KAPITÜLIA

 

Obra aphaler ihurk estekatü behar diala gorenetara ezin heltzen denian.

 

       1. Etzauteke bethi, ene semia, berthüten desir süz bethian, ez-etare zelüko gaizen ezpiritüz ikhustiaren gradürik gorenian; bena behar düzü zunbait aldiz, bekhatü orijinalaren khozü gaixtua dela kausa, lekhü aphalaguetarat jaitsi, eta zihaurk nahi gaberik, eta debeiatzen zirelarik, egari bizitze gastatü hunen phezia.

       Khorpitz hilkor haur karreiatzen düzüno, borogatüren düzü, debeiarzüna eta bihotzeko phezütarzüna.

       Behar düzü arren ardüra, khorpitz huneki zireno, hasperen egin, aragiaren phezütarzüna dela kausa; zeren ezpeitzitake thaik gabe esteka, Jinkuaren ezpiritüz ikhustiari, edo gisa hortako obrer.

 

       2. Ordian hun dükezü zuretako, hersa zitian obra aphaler, eta kanpotikuer, eta alageraxe zitian egitate hunetan: egürüki dezazün, konfidantxa fermo bateki, ene jitia, eta zelüko bisita pazentziareki soferi dezazün zure desterria, eta ezpiritiaren idortarzüna: nik arzara bisita, eta erreustarzün orotarik libra zitzadan artio.

       Ezi ahatz eraziren deizüt zure phena, eta barneko phausiak goza eraziren zütüt.

       Hedatüren zitit zure aitzinian eskriptüraren edertarzünak; amurekatik, bihotza largatürik, has zitian lasterkan ene manien bidian.

       Eta erranen düzü; mündü huntako soferitzek eztie merexitzen gütan agertüren den beste mündüko gloria.

 

 

LII. KAPITÜLIA

 

Gizonak uste ükhen behar diala lehenago merexi dütiala azote kolpiak, eziez konsolazioniak.

 

       1. Jauna, eztit merexi zure konsolazionia, ez bisita ezpirituala: eta hartakoz jüstoki tratatzen naizü, prauberik eta eskerniatürik eizten naizünian.

       Ezi, itxaso bat nigar egin ahal nezan ordian, enikezü orano merexitzen zure konsolazionia.

       Hartakoz deus besterik eztit merexitzen, baizik ere azotatü, eta gaztigatü izatia; zeren ardüra, eta mortalki ofensatü beitzütüt, eta gaiza hanitxetan, hüts handirik egin beitüt.

       Egiazko arren arrazua untsa ezagütütrik, eztit merexi konsolazionerik mendren mendrena.

       Bena zük, Jinko ezti, eta miserikordius zirena, zure obrak gal ditian nahi eztüzüna, miserikordiaren untzien eretzian, zure huntarzünaren aberastarzünen erakusteko; badüzü karitatia zure zerbütxariaren, harek ihuntik merexi dian beno haboro konsolatzekua, gizonek orok egin liroien beno hobeki.

       Ezi zure konsolazioniak eztütüzü, gizonen elhestak bezala.

 

       2. Zer egin düt, Jauna, zük eni eman zinizadan zelüko zunbait konsolazione?

       Nik nihaur beithan ezagützen dit, deus hunik eztüdala egin; bena biziuetara bethi ekharri, eta hunialat ützültzeko herabezti izan nizala.

       Hori egia düzü, eta etzirozüt ükha.

       Bestela erran baneza, zü jar zinteke ene kuntre, eta elükezü ihur ni süstenga nindiruanik.

       Zer merexitü düt ene bekhatientako, ifernia, eta  sü eternala baizik?

       Egian aithortzen dit, trüfak eta mesperetxiak merexi dütüdala untsa, zure deboten artian izentatü izatia: eta zunbat ere hori nekez entzüten beitüt; haregatik orogatik salhatüren zitit ene bekhatiak, nihauren kuntre, egiaren süstengutan, amurekatik zure miserikordiaren ehiñerago jardiestia, merexi dezadan.

       Ogendant nizanian, eta ahalkez betherik naguenian, zer erranen düt?

       Eztit, hitz hunen erraiteko baizik, mihirik, bekhatü egin dit, Jauna, bekhatü egin dit, heizü nitzaz pietate, pharka ezadazü.

       Eitz nazazü aphür bat, ene doloriaren nigarrez hüstera, lür ülhün, eta heriuaren belzküraz estalirik daguenialat juan beno lehen.

       Deus galthatzen düzia, gar habororeki, bekhatore miserable ogendant bateganik, eziez bihotzeko dolümenian izan dadin, eta bere faltegatik ümilia dadin.

       Egiazko dolümenian, eta bihotzaren ümiliatzian, sortzen düzü pharkamentiaren esparantxa, phausatzen düzü kontzentzia nahasia, arraberriten düzü grazia galdia, begiratyzen düzü gizona, gero jin behar dian koleratik, eta Jinkua, eta arima penitenta batzen dütüzü alkharreki, besarka saintü batetan.

 

       4. Bekhatien dolümen ümila, sakrifizio maithagarri bat düzü zuretako, Jauna, zuñek ürrin hanitxez hobiago bat egoixten beitü, zure aitzinian, eziez intxentsü erratzen denak.

       Hori düzü orano ünkhentü preziatü, zure huñ sakratietara ixur ledin nahi ükhen züniana: zeren ezpeitüzü seküla belzurirrik egin bihotz dolümenez eta ümilitatez betherik daguenari.

       Han düzü gure etsaiaren kolerari ihesi egiteko lekhia; han theiarzün bestetarik bildü dütügünak oro garbitzen, eta hunialat khanbiatzen dütüzü.

 

 

LIII. KAPITÜLIA

 

Jinkuaren grazia eztela laket, lürreko gaizetan gozo hartzen dienekilan.

 

       1. Ene semia, ene grazia preziatü düzü, ezin unhesten dizü, kanpotiko gaizekilan, eta lürreko konsolazionekilan, nahastekatü izatia.

       Apartatü arren behar dütüzü, graziaren baragalliak oro, haren ükheitia desiratzen badüzü.

       Besteganik berhez zite, maite ükhen ezazü ihur ere gabe izatia, eztezazüla txerkha ihureki elhestatzia; bena bai lehenago Jinkuaren debotki othoitzia, amurekatik kontzentzia xahürik eta ezpiritia dolümenareki etxeki ditzazün.

       Eztezazüla mündü oroz pheretxürik batere egin: Jinkuaren zerbütxatzia kanpotiko gaiza ororen gañetik, ezar ezazü.

       Ezi eztirokezü ezpiritia eneki etxeki, eta thenpora beraurtan gaiza igaraiten diren hoietan plazer har.

       Hürrüntü behar düzü ezagünetarik, eta maite dütüzüneganik, eta zure ezpiritia gibeltü konsolazione thenporal orotarik.

       Hartakoz jondane Phetiri apostoliak othoitzen zitizü, Jesü-Kristen zerbütxari leialak, bere büriak bidejant, eta arrotz eli bat bezala etxeki ditzen mündü huntan.

 

       2. Ala beitüke konfidantxa handia, hiltzerako phüntian, mündü huntako gaizaren baten ere estekamentürik eztütianak.

       Bena ezpiritü orano eri den batek, ezin bere beithan enthelegatzen dü, zer den, hala bihotzaren gaiza orotarik laxatürik ükheitia; eta gizon aragiareki estekatürik daguenak, eztaki zer den gizon debotaren libertatia.

       Haregatik orogatik, nahi bada egiazki debot izan, behar dü hañ untsa hüllaner, nula hürrüner adio erran, eta ihuri ere ez haboro gogua eman, eziez bere büriari.

       Zihauren büria erras garhaitzen badüzü, bestetan ehiñerago bürütan juanen zira.

       Bere büriaren garhaitzia da, bitoria osua.

       Ezi nurk ere bere büria aphaltürik etxekiten beitü, gisa batez nun, aragia arrazuaren, et arrazua ene obedienzian egon dadin gaiza orotan, hura da egiazki bere büriaren garhaitzale, eta mündiaren bürzagi.

 

       3. Goratarzün hortara igaitia desiratzen balin badüzü; hasi behar düzü bihotztoiki, eta zañiala drano aixkora phikua eman, amurekatik idoki, eta desegin dezazün, zihaurganatko, eta mündüko hun berhezi ororentako düzün, enjogidüra gaixto estalirik daguena.

       Herrotik garhaitü behar diren gaizak oro daude kasi, bizio hortan, erran nahi beita, bere büriaren sobera behar ezten bezala maithatzian: gaitz hori garhaitüz eta plegatüz geroz, ihurk ükhenen dü berhala bake, eta phausü handi bat.

       Bena nula jente aphür iseiatzen beitira, bere büriari osoki hiltzera, eta bere beitharik ezpeitira erras jalkiten: hartakoz egoiten dira bere beithan nahasirik, eta eztitake ezpiritüz berak beno gorago juan.

       Eneki aldiz, threbükü gabe, ebiltia desiratzen dianak, behar dütü bere bihotzeko nahikünte gaixto, eta okherrak oro hil erazi, eta kreatürari bateri ere, ez pasionereki estekatü amurio berhezi batez.

 

 

LIV. KAPITÜLIA

 

Graziaren, eta natüraren bulka ezin alkharreki konpostatzen ahal direnetzaz.

 

       1. Ene semia, untsa gogua eman ezazü natüraren eta graziaren bulker: zeren ezabaki alkharren kuntre bulkatzen beitie; eta nekez berhezi izaten beitira, gizon debotaz, eta barnetik argitü denaz baizik.

       Egiala orok gaiza huna desiratzen die, eta uste die zerbait hunik badela hen erranetan, edo eginetan: hartakoz hunaren itxuraren pian hanitx inganatü izaten dira.

       Natüra finazius da, bereganat hanitx jente thiratzen dütü, lazuetan hartzen, eta inganatzen, eta berauri bethi azkenik so egiten dü.

       Grazia aldiz sinpleki ebilten da, üdüripen gaixto oroatrik gibeltzen da, inganiorik eztü nahi, eta gaizak oro egiten dütü xahüki Jinkuagatik, zuñtan azkenki phausatzen beita.

 

       2. Natüra ezta nahi bortxaz baizik hil, ez hersatü ez goithü izan, ez bere olez besten pian plegatü, ez jarri.

       Grazia aldiz bere büriari bortxa egitera iseiatzen da, aragiaren nahikünter bühürtzen da, pian izatia txerkhatzen dü, goithü izatia desiratzen dü, ezta nahi bere libertatiaz zerbütxatü, gaztigiaren pian izatia maite dü, ihuren gehienguarik eztü galthatzen; bena bai Jinkuaren pian bethi bizitzia, egoitia, eta izatia, eta Jinkuarten amurekatik prest da, kreatüra ororen pian ümilki jartera.

       Natüra bere abantallagatik triballatzen da, eta zer irabazi beste bateganik jin ahal dakidion, gogua emaitn dü.

       Graziak aldiz hobeki so egiten dü, ez zer abantalla, edo hun berauri jin dakidion, bena hanitxentako profeitable datekianari.

       Natürak gogo hunez uhuria, eta koladak hartzen dütü.

       Graziak aldiz uhuria, eta gloria oro Jinkuari leialki emaiten dütü.

 

       3. Natüra ahalkiaren, eta mesperetxiaren lotsa da.

       Grazia aldiz alageratzen da, Jesü-Kristen izenetan goitzarrenen unhestiaz.

       Natürak aurerkheria, eta khorpitzaren phausia maite dütü.

       Grazia aldiz deus egin gabe eztauke, eta triballia gogo hunez besarkatzen dü.

       Natürak gaiza berrien, eta ederren ükheitia txerkhatzen dü, hastio dütü xarrak eta lodiak.

       Graziari aldiz gaiza sinple, eta ümilek plazer egiten die, eztütü lodiak mesperetxatzen, ez-etre xaharkiz beztitziari belzuririk egiten.

       Natürak gaiza thenporaler so egiten dü, lürreko irabaziez alageratzen da, eta damiaz tristetzen, hitz arhinzki erran batez khexatzen da.

       Graziak aldiz, eternitateko gaizetan, gogua etxekiten dü, thenporaler estekatü gabe daguelarik, gaizen galziak eztü nahasten, ez-etare elhe gaixtuek khexa erazitzen: zeren zelian, deus galtzen ezten lekhian, ezarri beitü bere tresaura eta boztariua.

 

       4. Natüra nahius da, eta hartzen gogo hobez dü, eziez emaiten, bere gaiza propiak maite dütü.

       Grazia aldiz debot, eta komün da, berhezkerier ihesi egiten dü, aphürrez pairatzen da, emaitia hobiago dela uste dü, eziez hartzia.

       Natüra kreatüretarat, bere aragi propialat, banitatetarat, eta elhestetarat erortoki da.

       Graziak aldiz Jimkuaganat, eta berthütetarat thiratzen dü, kreatürak eizten dütü, mündiari ihesi egiten dü, aragiaren nahiküntiak hügü dütü, ezpiritiaren barreiarzünak baratzen dütü gizonen artian agertzera ahalke da.

       Natürak gogo hunez kanpotiko zunbait konsolazione hartzen dü, zuñtan gozotako plazer bat edireiten beitü.

       Graziak aldiz, Jinkuatan beraurtan konsolatü izatia txerkhatzen dü, eta gaiza ikhus ahal ditakian ororen gañetik, huntarzün ezinago handi denian, bere plazera edereiten dü.

 

       5. Natürak oro egiten dütü bere irabazi, edo abantalla propiagatik, deus eztü egiten dohañik, bere hunki eginen phakü, esparantxa dü, ükhenen diala, berak egina bezalako bat; edo hobe bat, edo laidorio bat, edo ürgaizte bat; eta borthizki nahi dü bere gaiza eginak, edo emanak, hanitx pheretxatiak izan ditian.

       Graziak aldiz, deus ere thenporalik eztü txerkhatzen, ez beste phakürik Jinkua bera baizik ordaritako, eta gaiza thenporal behar direnetarik batere eztü desiratzen, huntarzün eternalen jardiets erazitzeko zerbütxatzen ahal zaitzonak baizik.

 

       6. Natürak plazer hartzen dü, adixkide eta askazi hanitx ükheitiaz, etxe hunetik; eta arraza handitik jalkitiaz glorifikatzen da, püxanter gogara egiten dü, aberatsak lausenkatzen dütü, eta bera üdüri direnen ützüliak laidatzen dütü.

       Graziak aldiz, etsaiak ere maite dütü, ezta adixkiden hanitxtarzünaz handitzen, eztü etxiak, ez sortzepenaz kasürik egiten, han berian edireiten ezpada berthüte handiago bat.

       Praubia lehenago, eziez aberatsa ürgaizten dü, ogen gabia dolügarriago zaio, eziez püxanta, egiatiareki laketago da, eziez inganazaliareki.

       Jente pherestiak korajatzen dütü, bethi obra hobiagorik egitera inbeia ükhen dezen, eta Jinkuaren semiari, berthüten moianez, üdüri izan ditian.

       Natüra mentsaz eta phenaz plañitzen da berhala, Graziak fermoki gabezia soferitzen dü.

 

       7. Natürak beraurganat gaizak oro ützül erazitzen dütü, beraurgatik indarkatzen da, eta bestetan zerbait arrerraiteko edireiten dü.

       Graziak aldiz, Jinkuaganat oro ützültzen dütü, zuñeganik lehen üthürbürütik bezala jalkiten beita; deus hunik berauri eztü unhesten, ez beraurtzaz ürgüllütsüki phakü izaten, debadiorik eztü eraikiten; bere sendimentia bestena beno hobe eztü etxekiten; bena bere sendimentü, eta enthelegü orotan zühürtze eternalaren, eta Jinko oro ikhusten eta ezagützen dütianaren pian, jarten da.

       Natürak segretien jakitia, eta berrien entzütia lehiatüki desiratzen dü, kanpuan agertü nahi da, eta hanitx gaiza zentziez borogatü; burre ezagütü izan ledin nahi lüke, eta egin hanitx gaiza, laida eta pheretxa erazi liroienetarik.

       Graziak aldiz, eztü axolik berrien, eta gaiza eztakitzanen ikhastiaren; zeren hori oro bekhatü orijinal xaharraren gaixtotarzünetik sorthü beita; deus berririk, ez iraipusik eztenen gañen mündü huntan.

       Gisa batez nun erakusten beitü, zentzien begiratzen, banaloriari eta banitatiari ihesi egiten, laidatü behar dien, eta jüstoki miragarri diren gaizen ümilki gordatzen, eta gaiza orotarik, eta jakite orotan ezpiritüzko abantallaren idokiten, eta Jinkuaren laidoriuaren, eta uhuriaren txerkhatzen.

       Eztizü nahi, ez bera, ez beriak banitatiak izan ditian; bena nahi likezü Jinkua bere gaiza emanetan benedikatü izan dadin, zuñek oro largoki emaiten beitütü, amurio pür batez.

 

       8. Grazia haur da zelüko argi bat, Jinkuaren dohañ berhezi bat, haitatü izan direnen señale propi bat, eta salbamentü eternalaren gaje bat, zuñek gizona lürreko gaizetarik, zelükuen maithazalia gora erazitzen beitü, eta aragiari enjogi izatetik, debozionialat ützül erazitzen.

       Zunbatenaz arren natüra ürüxki eta goithü izatera hobeki erakharten beita; hanbatenaz grazia handiago baten ixuria jiten da, eta barnetiko gizona, bisita berririk egün oroz ükheitez, Jinkuaren imajinaren araur, arraberritzen da.

 

 

LV. KAPITÜLIA

 

Natüraren gastatü izatiaz, eta Jinkuaren graziaren egitate azkarraz.

 

       1. Ene Jinko Jauna, zure üdüriala, eta imajinala egin naizüna; emadazü grazia, hañ handi, eta salbatü izateko, hañ mengua düdala, erakutsi deitazün haur; amurekatik, ene natüra ezinago gaixto bekhatietara, eta perdizioniala thiratzen naian haur, garhait dezadan.

       Ezi borogatzen dizüt ene aragian bekhatiaren lege, ene ezpiritiaren legiaren kuntre juaiten den bat, eta esklabo bat  bezala, hanitx gaizatan berauren desiren konplitzera eramaiten naian bat, eta eztirozüt irax haren pasioniak, zure grazia ezinago saintiak, ene bihotziala sü handireki ixuri izan denak, ürgaizten ezpanai.

 

       2. Zure graziaren, eta grazia handiaren mengua badizügü, natüra, gaztezaruaz geroz bethi gaizkiala ekharri den hunen, goitzeko.

       Ezi Adam lehen gizonak eror erazirik, eta bekhatiaz gastatü izan unduan, maküla horren phena hedatü düzü gizon orotarat, gisa batez nun natüra hura bera, zuñ zützaz untsa, eta xüxen egin izan beitzen, biziuaren orai, eta natüra gastatü izan den flakeziaren, hartzen beita, zeren eta haren bulkak, beraur eizten bada, gaizkiala, eta lürreko gaizetara thiratzen beitü.

       Ezi indar aphür baratü zaiona, sü txinkha hauts pian gorderik daguena bezala düzü.

       Hori da arrazu natürala bera, ülhüntarzün handi batez üngüratia, hunkiaren, eta gaizkiaren, egiaren, eta gezürraren orano ezagützen dakiana; zunbat ere ezpeitirotza konpli hun zaitzon gaizak oro, eta ezpeita orai gozatzen egiaren argi osuaz, ez bere bihotzeko xüxentarzünaz.

 

       3. Hortik jiten düzü, ene Jinkua, ene barnetiko phensamentiez, zure legian gozo hartzia, dakidalakoz zure mania hun, jüsto eta saintü dela, zuñek erakusten beitü orano, zer den gaizkia, eta bekhatiari ihesi egin behar dela.

       Bena aragiak bekhatiaren legiala plega erazitzen nizü, haren desirer lehen, eziez arrazuari maniak egiten dütüdanian.

       Hantik düzü nitan hunaren nahia, nula egin dirodan aldiz, eztit edireiten.

       Hantik jiten dütüzü, hanitx huntarzünen egiteko, ardüra hartzen dütüdan deseñak; bena grazia ments badüt, ene flakeziaren ajütatzeko, den mendren indarrak, eta bühürtziak eitz erazitzen diztadazü, eta faltala erorten nüzü.

       Hantik heltzen düzü orano konplitü izatiaren bidia ezagützen düdalarik, eta aski klarki ikhusten, zer gisaz gobernatü behar düdan: nihauren gaxtotarzünaren pheziaz kargatürik, ezpeitüt ene büria goiti erazitzen gaizarik hoben direnen egitera.

 

       4. Ala beitüt, Jauna, ezinago zure graziaren mengua handia, bai gaiza hunaren hasteko, bai hartan aitzina juaiteko, bai-etare haren akabatzeko.

       Ezi hura gabe deus etzirozüt egin, zütan aldiz oro bazirotzkezüt, graziak azkartzen naialarik.

       O egiazki zelüko ziren grazia, zuñ gabe deus ezpeitira gure mereximentiak, eta gure natüraren propitajek deus ezpeitie izan behar pheretxatü.

       Deus jakitek, deus aberastarzünek, deus edertarzünak, edo azkartarzünak, deus ezpiritiak, edo untsa mintzatziak eztizie balia zure eretzian, Jauna, zure grazia gabe.

       Ezi natüraren propitajiak, hunen eta gaxtuen komün dütüzü: haitatien aldiz dohañ berhezia düzü grazia, edo amuriua, zuñtzaz edertürik, eta señalatürik direnian, merexitzen beitie bizitze eternala.

       Hañbestetara duazü grazia hunen goratarzüna, nun gero jinen diren gaizen jakitia, miraküllien egitia, eta zunbat nahi beita handi den Jinkuaren ezpiritüz ikhustia, deus ezpeitira hura gabe pheretxatü izaten.

       Haboroz haboro fedia, esparantza, eta beste berthütiak etzaitzü maithagarri, karitatia eta grazia gabe.

 

       5. O grazia ezinago dohatsia, ezpiritüz praube, berthütez aberats erazizalia, eta hanitx hunez aberats denaren bihotzez ümil izan erazizalia.

       Ziauri jaits zite nitara, betha nazazü goizetik gora zure konsolazioniaz; beldürrez eñhiaren handitarzünak, eta ezpiritiaren idortarzünak ene arima engoxa erazi dezan.

       Othoitzen zütüt, Jauna, zure aitzinian grazia ediren dezadan; ezi zure graziaz aski dit, natürak desiratzen dütian gaizetarik, ez jardietsirik ere batere.

       Izanik ere tentatü, eta thürbürarzün hanitxz eskerniatü, eztit lotsarik ükhenen, zure grazia eneki den ber.

       Hura düzü, ene azkartarzüna, hura eni konseillü eta sokhorri emailia.

       Etsaiak oro beno photerusago düzü, eta zühürrak oro beno zühürrago.

 

       6. Hura düzü, egiaren bürzagisa, jakite hunaren erakuslia, bihotzaren argia, hersidüraren konsolazionia, tristeziaren akazazalia, lotsaren idokizalia, debozioniaren hazlia, nigarren erakharlia.

       Zer niz hura gabe, zur idor bat baizik, eta zañ, egoixteko baizik hun ezten bat.

       Zure graziak arren, Jauna, bethi aitzinetik eta undotik lagünt nazala, eta obra hunen egiteko thaik gabe erphai etxeki nazala, hori galthatzen deizüt, Jesü-Krist zure semiak hala biz.

 

 

LVI. KAPITÜLIA

 

Gihauren büriak eitzi behar dütügüla, eta Jesü-Krist, khürütxiaren kharreiatzian, imitatü.

 

       1. Ene semia, zunbat ere zihaurganik jalkiren ahal beitzira, hañbeste eneganat igarenen ahal zira.

       Hala nula kanpuan, ezdeus desiratziak, barneko bakia emaiten beitü; orobat barnetik bere büriaren eiztiaz, Jinkuareki jüntatzen dü.

       Nahi dit, zure büriaren konplitüki ene boronthatiala eizten ikhas dezazün, plañürik egin, eta arrerraitekorik ükhen gabe.

       Jarraiki zakitzat, ni nüzü bidia, egia, bizia.

       Biderik gabe eztüzü ihur juaiten, egiarik gabe eztizü ihurk ezagützen, bizirik gabe eztüzü ihur bizitzen. Ni nüzü zü jarraiki behar zitzaion bidia, sinhetsi behar düzün egia, eta esparantxa ükhen behar düzün bizitzia.

       Ni nüzü, gaxtotzen ezin den bidia erraiten ezin den egia, eta mügarik eztian bizitzia.

       Ni nüzü, bide ezinago xüxena, egia gehiena, bizitze egiazkua, bizitze dohatsia, bizitze kreatü izan eztena.

       Egoiten bazira ene bidian, ezagütüren düzü egia, eta egiak libratüren zütü, eta bizitze eternala jardietsiren düzü.

 

       2. Nahi bazira bizitzian sarthü, begira itzazü ene maniak.

       Nahi badüzü egia ezagütü, sinhets nazazü.

       Nahi bazira hunian konplitü izan, jal itzazü oro.

       Nahi bazira ene dizipülü izan, eitzazü zure büria.

       Nahi badüzü bizitze eternala gozatü, mesperetxa ezazü oraiko bizitzia.

       Nahi bazira zelian gora izan, aphal zite mündian.

       Nahi bazira eneki errege izan, kharreia ezazü eneki khürütxia.

       Ezi khürütxiaren zerbütxariek baizik, eztizie edireiten salbamentiaren, eta egiazko argiaren bidia.

 

       3. Jesüs jauna, zeren zure bidia hersi den, eta mündiaz mesperetxatü, emadazü grazia, haren berauren mesperetxiareki, zure imitatzekua.

       Ezi eztüzü zerbütxaria, bere Jauna beno gehiago, ez-etare dizipülia, bere bürzagiaren gañetiko.

       Phena bedi zure zerbütxaria, zure bizitziaren imitatzez; zeren hartan beitago ene salbamentia, eta egiazko saintütarzüna.

       Hartarik kanpo, irakurten, edo entzüten dütüdan gaizak batek ere, ezitazie ez plazer, ez kontentamentü oso bat emaiten.

 

       4. Ene semia, zeren horik beitakitzü, oro irakurtü beitütüzü: dohatsü izanen zira, egiten ere balin badütüzü.

       Nurk ere ene maniak beitakitza, eta hurak begiratzen beitütü, hura da, ni maite naiana, eta nik hura maite ükhenen düt, eta ene büria hari erakutsiren deiot, eta eneki jar erazitzen düt ene aitaren erresoman.

 

       5. Biz hala egin, Jesüs Jauna, nula zük erran, eta hitzeman beitüzü, eta Jinkuak datsala grazia hori merexi dezadan.

       Hartü dizüt, hartü zure eskütik khürütxia, egariren dizüt, bai egariren dizüt hil artio, zük nitan ezarri düzün bezala.

       Egiazki fraide hun baten bizitzia khürütxe bat düzü, bena bai pharadüsialat gidazalia ere.

       Behin hasiz geroz, gibelialat ützültzia ezta sori, ez-etare hasi izan denaren eiztia.

 

       6. Eia bada, ene anaie maitiak, guatzan alkharreki, Jesüs gureki dateke.

       Jesüsen amurekatik hartü dügü khürütxe haur, Jesüsen amurekatik irañ dezagün, khürütxian azkentziala drano.

       Gure ajütazale dateke, gure gida, eta aitzinetiko izan dena.

       Haur dela gure erregia, gure aitzinetik ebilten dena, zuñek guregatik gerla eginen beitü.

       Jarraiki gakitzon bihotztoiki, herratziaren ihurk eztiala lotsarik; prest gaudian korajuski gerlan hiltzera, eta eztezagün thonarik eretxeki gure gloriari, khürütxiari ihesi eginez.

 

 

LVII. KAPITÜLIA

 

Gizona eztadin izan sobera deskorajatü zunbait faltatara erorten denian.

 

       1. Ene semia, egitekuak gaizki duatzanian, pazentziak, eta ümilitatiak haboro plazer egiten ditazie, eziez, nahi bezala duatzanian, konsolazione, eta debozione hanitxak.

       Zure kuntre erran datekian gaiza txipi batek, zeren tristetzen zütü?

       Handiago izan baliz ere, eztünükian izan behar alteratü.

       Eitzazü arren igaraitera, eztüzü hori gaiza berri bat, ez zuri heltü zaizün lehena, ez izanen ere azkena, lüzaz bizitzen bazira.

       Aski bihoztoi zira, deus nahi eztüzünik heltzen etzaizüno.

       Konsellü hunik ere emaiten düzü, eta badakizü zure elhez besten korajatzen: bena uste gabezko thürbürarzün bat zure borthala jin den bezañ sarri, konsellia eta indarra mensten zaitzü.

       Gogua emazü, ardüra gaiza txipietan borogatzen düzün, zure flakezia handiari: orotrat ere horik eta beste holakorik zerbait heltzen denian, oro zure salbamentütako gerthatzen direla.

 

       2. Jar zite bihotzez hobekienik dakizün bezala, eta halarik ere hunki bazütü, etzitzala haregatik deskoraja, ez-etare lüzaz aranküraz betherik etxeki.

       Ezpadirozü boztarioreki, mendrenetik pazentziareki soferi ezazü.

       Nahi bada zure gogara ezten zerbait entzün, eta zihaur beithan khexakeria zunbait sendi dezazün; izan zite zure büriaren bürzagi, eta eztezazüla eitz zure ahotik txipiak eskandalisa litiruan, hitzik jalkitera.

       Bertan, zütan sorthü den khexaddüra, ematüren düzü; eta graziaren jitiareki barnetiko doloria eztitarzünetara khanbiatüren düzü.

       Orano bizi nüzü (ziozü Jaunak) prest zure ajütatzera, eta zuri kostümatü düdan beno konsolazione handiagorik emaitera, nitan fidatzen bazira, eta ni debotki izentatzen banaizü.

 

       3. Ükhezü koraje, eta indar, adela zite soferitze handiago batetara.

       Eztüzü oro galdü, nahi bada ardüra zure büria eskerniatürik, eta garratzki tentatürik ediren dezazün.

       Gizon zira, eta ez Jinko, aragi zira, eta ez Aingürü.

       Nula bethi egon ahal zinteke berthütiaren heñ berian, Aingüria zelian, eta lehen gizona lürreko pharadüsian egon eztirenen gañen?

       Nik doloretan direnak eraikiten zitit, sendotzen dütüdalarik, eta ene jinkotarzünaren ezagütziala goiti erazitzen, bere flakezia ezagützen dienak.

 

       4. Biz, Jauna, zure hitza benedikatü eztia beno enetako eztiago ena.

       Zer egin niro ene thürbürarzün, eta hersidüra hañ handi direnetan, zük, zure elhe saintietzaz, azkar ezpanentzazü?

       Salbamentiaren lekhü següriala hel nadin ber, zer axola düt, nik soferitü dütüdan gaizen hanitxtarzünaz eta handitarzünaz?

       Emadazü azkentze hun bat; emadazü mündü huntarik jalkite dohatsü bat.

       Orhit zite nitzaz, ene Jinkua, eta juan erazi nazazü bidexka xüxenaz zure erresomalat hala biz.

 

 

LVIII. KAPITÜLIA

 

Guretako goregi diren gaizetzaz; eta eztiela behar Jinkuaren jüjamentü estalier sobera xehe txerkhatü.

 

       1. Ene semia, begira zite, gaiza goretzaz, eta Jinkuaren jüjamentü estalietzaz debadiotan sartzerik; zerentako haur eitzia, hura hartzia den, hañ grazia handi batentako; eta zeren orano haur tristeziaz hañ aphaltürik daguen, hura aldz boztarioz, hañ untsa goratürik.

       Horik gizonaren jakitia beno gorago diren gaiza eli bat dütüzü: eta eztüzü ez arrazurik batere, ez debadiorik, Jinkuaren jüjamentia ikhertzen ahal dianik.

       Nuiz ere arren etsaiak phensamentü horik emaiten beiteitzü, edo orano gizon oro jakin beharrek galtatzen deitzienian; ihardets ezazü profetareki jüsto zira Jauna, eta xüxen düzü zure jüjamentia.

       Hulaxe ere bai, Jaunaren jüjamentiak egiak dira, bere beithan jüstotarzüna dadüke.

       Ene jüjamentien ihurk lotsa izan behar dü, eta ez hurak ikhertü; zeren gizonen enthelegia, ezin hetara heltzen ahal beita.

 

       2. Eztüzüla orano arrankürarik, ez debadiorik saintien mereximentietzaz; eia bata bestia beno saintiago denez, edo handiago zelietako erresoman.

       Holako gaizek ardüra sor erazitzen zitizie debadio eta alterarzün banuak; ürgüllia, eta banaloria ere hazten zitizie: nuntik jiten beitira jeloskeriak; eta alkharren unhetsi nahi gabiak, batak saintü bata, bestiak bestia, ürgüllüreki iseiatzen direlarik, besten gañetik ezartera.

       Bena holako gaizen jakin eta ikhertü nahiak, eztü abantallarik batere erakharten, eta bai aldiz saintier haboro desplazer egiten; zeren ezpeiniz ni debadiuaren Jinkua, bena bai bakiarena; zuñ bake, egiazko ümilitatian, beitago lehenago, eziez bere büriaren goititzian.

 

       3. Zunbait amuriozko zelo batez ekharriago dira batzetrat, edo bestetrat sü handireki; bena hori gizonetik lehen, eziez Jinkuaganik jiten da.

       Ni niz, saintien ororen egilia, nik ükhen erazi diezüt grazia, nik eman diezüt gloria.

       Nik ezagützen zitit bat bederaren mereximentiak, nik aitzinetik eman ditzezüt ene eztitarzünaren beneditzioniak.

       Nik thenporak oro beno lehen jakin dit, zuñ ziren ene maitiak, nik hurak mündütik haitatü zitit, hek ni beno lehen.

       Nik deitü zitit, ene graziaz, eneganat jin erazi ene miserikordiaz, nik gidatü zitit, hanitx gisatako tentazionetzaz.

       Nik ixuri diezüt konsolazione ederrik, nik eman direzüt ürrhenziala drano iraiteko grazia, nik khoruatü dit hen pazentzia.

 

       4. Nik ezagützen zitit lehena, eta azkena, nik besarkatzen zitit oro, amurio ezin preziorik emaiten zaion batez.

       Nik, ene saintietan orotan, laidatü izan behar dit, nik, gaiza ororen gañetik, benedikatü izan behar dit, eta uhuratü hetarik bat bederatan, salbatü izateko haitatü, eta hañ gloria handian, ezarri dütüdanen gañen, hen aitzinetiko mereximentürik batere gabe.

       Nurk ere arren ene saintü txipienetarik bat mesperetxatzen beitü, harek eztü handia uhuratzen; zeren txipia eta handia nik eginik beitira.

       Eta nurk ere ene saintietarik zunbaiti, zerbait idokitzen beitü, eni nihauri idokitzen dü, eta gañeratiko zelüko erresoman direner orori.

       Oro karitatiaren oropiluaz bat dira: sendimentü bat die, gaiza bera nahi die, eta gaiza bakhoitz batetan, alkhar maite die.

 

       5. Ni orano (hanitxez gorago den gaiza bat beita), bere büriak, eta mereximentiak beno maitiago naie.

       Ezi berak beno gorago altxatü izanik, eta beraurien amuriotik elkhirik, oso osua ene maite ükheitiala igaraiten dira, eta nitan gozamen konplitü bateki phausatzen.

       Deusek ere eztiroketza, ez gibelt, ez aphal, egia eternalaz betherik, sütan jarten direlakoz, karitate ezin hiltzen denaren süyaz gorthürik.

       Daudian arren gizon aragiari enjogi direnak, saintien izatiaz, hitzik erran gabe, zuñek beraurien plazerak baizik ezpeitakie maithatzen.

       Hek hertzen edo emendatzen zitizie hen laidoriuak, beren enjogidüraren araur, eta ez egia eternalari plazent zaion bezala.

 

       6. Hanitxentako jakin gabia da kausa, eta orotan gainti, argi aphür ükhen dienentako, zuñek arraroki beitakie, nurbaiten maithatzen, ezpiritüzko amistantxa osoki hun den batez.

       Beren desir, eta amistantxa natüralak orano, batzen, edo besten maithatzera, azkarki erakhartyen dütü, eta zer ere sendimentü beitie lürreko gaizetzaz; hala ustekeria dükeie datekiala zelükoetzaz ere.

       Bena bada hürrüntarzün ezin pareiatzen den bat, jakin gabek ükheiten dütien phensamentien, eta Jinkuaren argiaz argitürik direnek, xehe so eginez ükheiten dütienen artian.

 

       7. Gogua emazü arren, ene semia, zure jakitia beno gorago diren gaizetzaz mintza etzitian, hen ikhasi beharrez; bena lehenago zure arranküra, eta ezpiritia etxeki ezazü; zelüko erresoman, nahi bada txipien txipienik, zure büria ediren ahal dezazün amurekatik.

       Eta nurbaitek baleki, zuñ beste bat beno saintiago lizan, edo handiagoren zelüko erresoman igaraiten den: zer profeitü lüke jakite hortarik, ezagütze horrek, ene aitzinian, haboro ümilia, eta ene laidorio handiaguetarat juan erazi ezpaleza.

       Haboro plazer Jinkuari egiten dü bere bekhatien handitarzünaz, bere berthüten txipitarzünaz, eta bere, saintien pherestütarzünetik, ezinago hürrün izatiaz gogua betherik etxekiten dianak, eziez hen handitarzünaz, edo txipitarzünaz debadiotan sartzen denak.

       Hobiago da, orazione debotez, eta nigar egitez saintien othoitzia, eta hen gureganatko lagünguaren ezpiritü ümilbatez galthatzia, eziez txerkhü bano batez hen segretien ikhertzia.

 

       8. Hurak untsa eta ezinago untsa kontent dira gizonez balekie kontent izaten, eta bere elhe auherren apaisatzen.

       Eztütüzü glorifikatzen, bere mereximentü propitzaz; ezi bazikizie, eztiela bereganik huntarzünik batere: bena eneganik diela diena oro: zeren nik ene karitate müga gabiaz eman beiteitzüt oro.

       Hañ ene Jinkotarzünaren amurio handi batez, eta alagrantzia mükürri batez betherik diaudetzü, nun bere glorian, deus mentsik ezpeitie, ez-etare ükheiten ahal bere dohatsütarzünian.

       Saintiak oro zunbatenaz gorago beitzira glorian, hanbatenaz ümilago dira bere beithan, hüllanago enetako, eta nitzaz maithatiago.

       Hartakoz eskriptüra saintan badüzü izkribatürik: egoxten zütiela bere khoruak Jinkuaren aitzinian, eta bere begithartetan gaña lüharrastü izan zirela, axuriaren aitzinian, adoratzen zielarik, jinen diren thenpora orotan bizi datekiana.

 

       9. Hanitxek galthatzen die, nur den handienik Jinkuaren erresoman, jakin gabe, eta txipienen herrenkian ere izatia merexi dükeienez.

       Gaiza handia da, txipienik ere zelian izatia nun oro handi beitira: zeren oro Jinkuaren seme dithüren, eta izanen beitira.

       Txipiena milaren izanen da, bekhatoria aldiz, ehün urthez bizirik ere, bethierekoz hilen da.

       Ezi ene dizipüliek galthatzen zeitaden thenporan, nur zatekian handienik zelüko erresoman: hulaxe ihardetsi ükhen neien.

       Ezpaziradeie eneganat ützültzen, eta txipitzen haurrak bezala, etziradeie zelüko erresoman sarthüren. Nur ere arren ümiliatüren beita haur haur bezala, hura dateke handienik zelüko erresoman.

 

       10. Desditxatü dira, haurreki bere olez ümiliatzera deñatzen eztirenak; zeren zelüko erresomako bortha aphalak, ezpeitütü eitziren sartzera.

       Desditxatü dira orano aberats heben bere konsolazioniak dütienak: zeren praubiak Jinkuaren erresoman sartzen diren thenporan, hurak kanpotik marrakaz egonen betira.

       Alagera ziteie ümilak, boztarioz betha ziteie praubiak: zeren Jinkuaren erresoma zientako beita, egian hargatik ebilten ziradeielarik.

 

 

LIX. KAPITÜLIA

 

Jinkuatan beraurtan gure esperantxa eta konfidantxa oro ezarri behar dügüla.

 

       1. Zer da Jauna ere, bizitze huntan, düdan konfidantxa edo zuñ da ene, zeliaren pian ageri diren gaizetarik, konsolazionerik handiena?

       Etzireia zü, ene Jinko Jauna, müga gabezko miserikordia dadükazüna?

       Nun untsa izan niz, zü gabe? Edo nuiz gaizki izan ahal niz, zü eneki züntüdano?

       Nahiago nüzü praube izan, zure amurekatik, eziez aberats zü gabe?

       Haitatzen dit lehenago lürrian zureki bedejant izatia, eziez zü gabe zeliaz gozatzia. Nun ere beitzira, han düzü zelia, eta nun ere ezpeitzira, han heriua eta ifernia.

       Ene desira zütan diagozü, eta hori dela kausa zure unduan igorri behar zitit, ene hasperenak, ene oihiak, eta ene othoitziak.

       Ihurtan hitz batez enitezü osoki fida, ene behar ordietan, phüntianago sokhorritü izateko, eziez zütan zihaurtan, ene Jinkua.

       Zü zira ene esparantxa, zü ene konsolazalia, eta gaiza orotan enetako leialenik zirena.

 

       2. Orok nurk beria txerkhatzen die: zük ene salbamentia, eta ene profeitia baizik eztüzü nahi, eta oro hunialat ützültzen deiztadatzü.

       Zunbat ere hanitx gisatako tentazionetara, eta gaitzetara eizten beinaizü juaitera, hori oro ene profeitütako egiten düzü; zeren hanitx gisaz kostümatü beitüzü maite dütüzünen borogatzia.

       Eta hala borogatzen naizünian, eztüzü gütiago behar maithatü, eta laidatü izan, eziez zelüko konsolazionez bethatzen banündüzü.

 

       3. Zütan arren, ene Jinko Jauna, ene esparantxa oro ezarten dizüt, zuri hersatzen nüzü: zureganat igorten zitit ene doloriak, eta phenak oro: zeren zütarik kanpo, ikhusten dütüdan gaizak oro, flakü, eta khanbiakor edireiten beitütüt.

       Ezi adixkide hanitxek eztizie profeitürik emanen, ez ajütari azkarrek sokhorririk, ez konsellazale zühürrek ihardeste hunik, ez jakinsien libriek konsolazionerik, ez zunbait gaiza preziatük soltatzerik, ez lekhü apart, eta begien eger direnek segürantzarik: zük zihaurk ürgaizten, sokhorritzen, azkartzen, konsolatzen, eskolatzen, eta begiratzen ezpagütüzü.

 

       4. Ezi bakiaren, eta dohatsütarzüaren jardiets erazitzeko, hun direla üdüria dien gaizak oro, ezdeus dütüzü, zü gabe, eta eztizie egiazko untsa izaterik batere emaiten.

       Zü zira arren huntarzünen ororen azken müga, bizitziaren goratarzüna, eta jakite ororen zola gabe den barnatarzüna: eta zütan, gaiza ororen gañetik, esparantxa ükheitia düzü, zure zerbüxtarien konsolazione ezinago indartsia.

       Zuri diaudetzü ene begiak, zütan fidatzen nüzü, ene Jinkua, miserikordia ororen aita.

       Saintü eta benedika ezazü ene arima, zelüko benedikzioniaz, amurekatik zure egongü saintü bat, eta zure gloria eternalaren jargü bat, gertha dadin, eta zure handitarzünaren tenpluan deus eztadin ediren, zure majestatiaren begiak ofensa ditzakianik.

       So egidazü, zure huntarzünen handiatarzünaren, eta zure miserikordien hanitxtarzünaren araur, eta zure zerbütxari praubiaren, hürrün heriuaren itzalaren herrian desterratürik daguenaren, orazionia entzün ezazü.

       Estal, eta begira ezazü zure zerbütxari txipiaren arima, bizitze gastatü hunen hañbeste perilen artian; eta zure graziaren lagüntziareki, gida ezazü bakezko bidiaz argitarzün eternalaren gozameniala. Hala biz.

 

HEREN LIBRIAREN AKABANTZA